Negroamaro
Negroamaro estas nigra vitspeco kultivita preskaŭ ekskluzive en Apulio, precipe en Salento.
Laŭ iuj, la origino de la nomo estas nenio alia ol la ripeto de la vorto nigra en du lingvoj: niger en la latina kaj μαύρο (transliterumita mávro ) en la greka, do la dialekto màru . Laŭ aliaj, ĝi derivas anstataŭe de la tre malhela koloro de la beroj kaj la amara gusto de la vino.
Uzado[redakti | redakti fonton]
Ĝi estas diverstalenta vinbero, ankaŭ uzata por roza vino. En komerco eblas trovi purajn kaj miksitajn vinojn el tiuj vinspecoj. Tre konataj estas la Lizzano DOP kaj la Salice Salentino DOC kiu, kiel specifo, estas akirita per miksaĵo de 85% Negroamaro kaj 15% Malvasia Nera vinberoj, kiu malfortigas la karakterizajn amarajn notojn tipaj de Negroamaro.
Karakterizaĵoj[redakti | redakti fonton]
- Maturiĝo: meza (fino de septembro-komenco de oktobro).
- Vigleco : bonega.
- Produktiveco : abunda kaj konstanta.
- Averaĝa pezo de la fasko : mez-alta (300-350 g).
- Bero : mezgranda, ovala formo pli larĝa ĉe la apekso; pruinoza haŭto, purpure nigra, ne tre maldika kaj konsekvenca.
- Mediaj kaj kulturaj bezonoj : facile adaptebla al diversaj specoj de grundo, kun prefero al kalkecaj argilaj, kaj al varmaj, eĉ se aridaj klimatoj.
- Uzoj : ekskluzive por vinfarado, en pureco aŭ kombinita kun aliaj vitspecoj, historie kun Malvasia Nera .