Oraĵisto
Oraĵisto estas metiisto, kiu laboras ĉefe pri valoraj metaloj, kiel oro kaj arĝento por krei juvelojn kaj aliajn ornamaĵojn, religiajn objektojn, ...
Oraĵisto tradicie lernas sian metion de majstro, sed nuntempe aliaj instruebloj ekzistas en universitatoj kaj lernejoj.
Historio[redakti | redakti fonton]
Oro kaj aliaj valoraj metaloj estis prilaboritaj de homoj tra ĉiuj kulturoj, kiam la metaloj estis haveblaj, surloke aŭ importitaj. Ekzistas belegaj tiaj objektoj el antikvaj kulturoj en Eŭropo, Afriko, Hindio, Azio, suda, centra kaj norda Ameriko.
En la mezepoka Eŭropo oraĵistoj estis organizitaj en gildoj kaj ili kutime estis unu el la plej grava kaj riĉa gildo en iu urbo. La gildo konservis liston de membroj kaj de la simboloj, kiujn ili uzis sur siaj fabrikaĵoj. Tiaj listoj multe helpas al historiistoj.
Oraĵistoj ofte oficis kiel bankistoj, ĉar ili traktis oron kaj havis sufiĉe da sekureco por stoki la metalon.
Famaj oraĵistoj[redakti | redakti fonton]
- Peter Bauhuis
- Benvenuto Cellini (1500-1571)
- Johann Melchior Dinglinger (1664-1731)
- Albrecht Dürer d. Ä. (ĉ. 1427-1502)
- Antonius Eisenhoit (ĉ. 1553-1603)
- Peter Carl Fabergé (1846-1920)
- Johann Fust
- Pierre Germain
- Johannes Gutenberg (ĉ 1400-1468)
- Israhel van Meckenem (la juna) (ĉ. 1440 - 1503)
- Israhel van Meckenem (la maljuna) (15-a jarcento)
- Hermann Jünger (1928-2005)
- Ludwig Krug (ĉ. 1488/90-1532)
- René Lalique (1860-1945)
- Nikolaus von Verdun (ĉ. 1130 - post 1205)
- Pierre le Flamand
- Elisabeth Treskow (1898-1992)
- Volvinius
- Friedrich Becker (1922-1997)
- Theophilus Presbyter - Roger von Helmarshausen
- Johann Heinrich Rohr
Famaj oraĵistfamilioj[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Erhard Brepohl: Theorie und Praxis des Goldschmieds. Hanser Fachbuchverlag, 15., erw. Auflage, 2003
- Jochem Wolters: Der Gold- und Silberschmied. Rühle Diebener Verlag, Stuttgart
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Metiejo de oraĵisto en la oraĵista kaj arĝentaĵista muzeo en Vieno Arkivigite je 2007-03-12 per la retarkivo Wayback Machine