Prezenco

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Prezenco estas verbotempo uzata por esprimi :

  • nunan agon,
  • staton,
  • kutiman agon,
  • okazaĵon pri tuja estonteco,
  • agon kiu komenciĝis en la estinteco, sed kiu daŭras nun.

En Esperanto estas nur unu formo de prezenco (-as tempo); en hindoeŭropaj lingvoj estas du formoj: prezenca indikativo kaj prezenca subjunktivo.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]