Rejn-Vestervalda vulkana montodorso
| Rejn-Vestervalda Vulkana montodorso | ||
|---|---|---|
| ||
| naturregiono | ||
| La plej alta punkto | Asberg (441 m) | |
| Longeco | 7 km | |
| Areo | ĉ. 100 km² | |
| Kontinento | Eŭropo | |
| Situo | distrikto Neuwied, Rejnlando-Palatinato, distrikto Rhein-Sieg, Nordrejn-Vestfalio (Germanio) | |
| Geografia situo | 50° 38′ N, 7° 18′ O (mapo)50.62547.2962Koordinatoj: 50° 38′ N, 7° 18′ O (mapo) | |
 Rejn-Vestervalda Vulkana montodorso | ||
| Montaro | Vestervaldo | |
La Rejn-vestervalda vulkana montodorso (germane Rhejn-Westerwälter Vulkanrücken) (ankaŭ nomata : Asberg-altebenaĵo aŭ Linzer Höhe [1]) estas ĉirkaŭ 13 km longa kaj 3 ĝis 4 km larĝa altaĵo kaj naturregiono en la dekstrarejna nordo de la germana federacia lando Rejnlando-Palatinato kaj la sudo de Nordrejn-Vestfalio, kiu situas sude de la Siebengebirge.
Karakterizaĵoj de la pejzaĝo[redakti | redakti fonton]
La Rejn-vestervalda vulkana montdorso kuŝas sur devona rokaĵo kaj formas la akvodislimon inter Rejno kaj la riveron Wied kaj je la norda rando inter Rejno kaj Sieg. La vulkanaj kupoloj ofte estas parte aŭ komplete forigitaj fosante bazalton kaj latiton dum la 19a kaj 20a aj jarcentoj. Tial troviĝas tie multaj lagojn („bazaltaj lagoj“). La montdorso estas je tri kvarono konvrata de miksarbaro.
Montoj[redakti | redakti fonton]
La montoj kaj altaĵo de la regiono estas
- Asberg (441 m),
- Meerberg (431m),
- Minderberg (417 m),
- Hummelsberg (411 m),
- Römerich (386 m),
- Willscheider Berg (360 m) kaj
- Himberg (335).
En Nordrejn-Vestfalio aldoniĝas en la Naturparko Siebengebirge ankaŭ jenaj montoj
- Leyberg (359 m),
- Himmerich (366 m),
- Broderkonsberg (|378 m) kaj la
- Zickelburg (182 m)
Vilaĝoj[redakti | redakti fonton]
Jenaj vilaĝoj troviĝas en la regiono Ginsterhahn, Grendel, Hargarten, Kaimig, St. Katharinen), Kretzhaus (urbo Linz am Rhein), Ober- kaj Untererl, Kasbach-Ohlenberg), la sudokcidenta parto de Vettelschoß, Oberkalenborn , Ronigerhof (Linz am Rhein) kaj Rothe Kreuz (Leubsdorf).
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ rigardu Kremer 2007, enteas na la monton Hummelsberg kaj la pli sudajn regionojn
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Bruno P. Kremer: Landschaften und Landschaftsformen im Kreis Neuwied. In: Heimat-Jahrbuch des Landkreises Neuwied 2007, S. 305–310.