Sándor Szilágyi (historiisto)
| Sándor Szilágyi | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de aŭgusto 1827 en Kluĵo |
| Morto | 12-an de januaro 1899 (71-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Malnova tombejo de Budapeŝto |
| Lingvoj | hungara • franca |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Familio | |
| Patro | Ferenc Szilágyi (historiisto) |
| Okupo | |
| Okupo | historiisto • bibliotekisto • geografo • universitata instruisto • ĉefredaktisto |
SZILÁGYI Sándor (sila:dji) estis hungara historiisto, akademiano naskita en Koloĵvaro la 20-an de aŭgusto 1827 kaj mortinta en Budapeŝto la 12-an de januaro 1899. Li estis la filo de historiisto Ferenc Szilágyi.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Sándor Szilágyi pristudis juron kaj filologion en Koloĵvaro. Dum la revolucio (1848-1849) en Pest li estis kunlaboranto de Pesti Hírlap kaj Életképek. En 1852 li estis matematikinstruisto en Kecskemét, ekde 1853 en Nagykőrös. Ekde 1878 li estis direktoro de la Universitata Bilioteko de Budapeŝto. Ekde 1875 li redaktis la revuojn Századok, poste Történeti Tár (1878) kaj la serion Hungaraj Historiaj Biografioj (1885). Li eldonis la serion Erdélyi Országgyűlési Emlékek (Transilvanujaj Landkunvenaj Memoraĵoj) (1540 – 1699), li redaktis la dekvoluman Magyar nemzet története (Historio de hungara nacio).
Li estis membro de Hungara Scienca Akademio.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Erdélyország története (I – II., Pest, 1866);
- Báthory Gábor fejedelem (Pest, 1867);
- A Rákócziak kora Erdélyben (Pest, 1868);
- Történeti rajzok (Bp., 1880);
- Bethlen Gábor és a svéd diplomácia (Bp., 1882);
- II. Rákóczi György (Bp., 1891);
- I. Rákóczi György (Bp., 1893).
- Erdély és az északkeleti háború [1].
Fonto[redakti | redakti fonton]
- Magyar Életrajzi Lexikon.