Universitato de Zaragozo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Universitato de Zaragozo
publika universitato • eldonejo de malfermita aliro • katolika universitato
Informoj
fondodato 1542
fondinto(j) Pedro Cerbuna • Pedro de la Cabra • Pedro de Arbués vd
Situo
Geografia situo 41° 38′ 31″ N, 0° 54′ 5″ U (mapo)41.6420639-0.90150650000001Koordinatoj: 41° 38′ 31″ N, 0° 54′ 5″ U (mapo)
lando Hispanio
adreso Calle de Pedro Cerbuna, 12, 50009 Zaragoza, Spain
poŝtkodo 50009
retejo [<span%20class="official%20website">[1] Oficiala retejo]
Listoj
membro de
• IMCC
• Campus Iberus
• ORCID
Asocio de Eŭropaj Universitatoj
• Compostela Group of Universities
• Konferenco de la Rektoroj de la Universitatoj de Hispanio
• Spanish Association of University Presses
• Open Education Global
• Coalition for Advancing Research Assessment vd
filioj
• Aragón Materials Science Institute
• Instituto de Síntesis Química y Catálisis Homogénea
• Laboratory of Research in Fluid Dynamics and Combustion Technologies
• University of Zaragoza Library
• Universidad de Zaragoza, Servicio de Publicaciones vd
Universitato de Zaragozo (Aragono)
Universitato de Zaragozo (Aragono)
DEC
Universitato de Zaragozo
Universitato de Zaragozo
Universitato de Zaragozo (Hispanio)
Universitato de Zaragozo (Hispanio)
DEC
Universitato de Zaragozo
Universitato de Zaragozo
Map
Universitato de Zaragozo
vdr

La Universitato de Zaragozo estas supera publika edukcentro, kiu havas plurajn filiojn en areoj de Zaragozo, Huesca, Ĥako, Teruelo kaj La Almunia de Doña Godina, ĉiuj en la Aŭtonoma Komunumo Aragono, Hispanio.

Fondita en 1542, en 2008 ĝi havis pli ol 32.000 studentojn kaj 3.500 profesorojn tra ĝiaj 22 centroj. La nuna rektoro estas Manuel López Pérez. La komencoj de la supera edukado en Aragono venas de la Akademio fondita en Huesca far Quinto Sertorio (1-a jc. a.K). Inter ĝiaj studentoj troviĝis la humanisto Miguel Servet, la historiisto Jerónimo Blancas, la ĉefepiskopo Pedro Apaolaza Ramírez, la matematikisto Julio Rey Pastor, la politikisto kaj verkisto José Martí (Nacia Heroo de Kubo), Santiago Ramón y Cajal, Nobel-Premio pri Medicino en 1906, Manuel Azaña, prezidanto de la Dua Hispana Respubliko kaj la bibliotekistino María Moliner, aŭtorino de la fama Vortaro de la utiligo de la hispana.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]