Spite la Vivon![1], subtitolita Mezgajaj poemoj originalaj kaj parodiaj[2] estas 110-paĝa poemaro originale Esperantlingve verkita de Mișu Beraru. Ĝi aperis en Kluĵo ĉe Bibliofila en la jaro 1928.
„ Tiu kunlaboranto de Literatura Mondo havas veran talenton. Li verkis tiujn poemojn 25-jara. Kial poste en 1932 post la verkado de la Vortaro, Rumana-Esperanto kaj Esperanto-Rumana li forlasis la movadon? Jen kelkaj versoj de tiu vera poeto : "La vojo de l' edzino"
L' obstino, sciemo kaj malpacienco Jen estas la virtoj per kies potenco Ŝi loge kaj ĉarme kun falsa sopiro Atingis la koron de l' viro
Jen drameto en kelkaj vortoj Mi iras vian domon Mallumo. Lamp' esplor' Ŝtelado. Rab' Pakaĵo Kaj for' ”
„ La poeto prezentas al la esp.-istaro originale verkitajn „mezgajajn poemojn“, kiuj
ŝerce, satire kantas pri kongresoj, varbado kaj aliaj flankoj de la movado, pri amo kaj
ties mallonga daŭro, pri revoj, agoj kaj malsukcesa rezigno, pri versfarado kaj enuo aŭ
„— ŝerce pri la viv’ kaj sentoj
spitanta sin prezentas jen :
Strofar’ naskita dum momenloj
de homaj ĝojo kaj ĉagren'.“
Mirinda estas la lingva scipovo de l’ verkinto, montriĝanta en ĉiuspecaj versoj, en diversaj strofoj kun puraj, agrable sonantaj, parte nekutimaj novaj rimoj. Ankaŭ same nekutimaj vortfaraĵoj troviĝas kaj la lingvo estas ornamita per multaj graciaj vortoturnoj kaj vortludoj. ”
