Starĉevo

Starĉevo
urbeto
Flago	Blazono
Administrado
Poŝtkodo	26232
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Geografio
Geografia situo	44° 48′ N, 20° 42′ O (mapo)44.80722222222220.704722222222Koordinatoj: 44° 48′ N, 20° 42′ O (mapo) [+]
Alto	77 m [+]
Horzono	UTC+01:00 [+]
	Starĉevo (Serbio) Starĉevo
	Situo de Starĉevo
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Starčevo [+]
	v • d • r

Starĉevo (serbe Старчево, slave Starčevo, hungare Tárcsó, germane Startschowa) – estas urbo en Serbio, en municipo de Panĉevo, distrikto Suda Banato, en aŭtonomio Vojvodino. Starĉevo situas sur ebenaĵo apud Panĉevo, la Danubo preterfluas 4 km-ojn for. La nomo signifas "loko de maljunulo". La urbo havis 7473 loĝantojn en 2011 – la plejmulto estas serboj, sed inter aliaj kroatoj estas signifa malplimulta grupo.

La neolitika Starĉeva kulturo estis nomita de arkeologia tipa loko en la areo de Starĉevo. Vidindaĵoj en Starĉevo inkludas du ortodoksaj preĝejoj, kaj katolika preĝejo omaĝe al Sankta Maŭrico de 1868.

Areo: 71 km²
Loĝantaro: 7473 (en 2011)
Poŝtkodo: 26232
Telefonprefikso: 13
Aŭtokodo: PA

Historio[redakti | redakti fonton]

La loko estis loĝata jam dum la neolitiko. En 1717 oni trovis tie 50 domojn, kiu apartenis al limgarda zono rekte apartenanta al Habsburga Imperio. En 1723 sur mapo troviĝas la loko en formo Starzova kun serbaj loĝantoj. En 1765 germanoj, en 1773 kroatoj alvenis. En 1872 ĉesis la zono, la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Torontál. Post unu jaro ĥolero-epidemio okazis.

Post Traktato de Trianon en 1920, la loko apartenis al Reĝlando de serboj, kroatoj kaj slovenoj, depost 1928 al Jugoslavio, ekde 2006 kiel Serbio. 1941 ĝis 1944 la germana armeo okupis la regionon. Post la Dua mondmilito la germanoj estis forigitaj, kaj alvenis serboj. En 2002 loĝis en Starĉevo 7615 homoj – serboj 6205 (82 %), kroatoj 349 (5 %), jugoslavianoj 204 (3 %), hungaroj 111 (2 %), ciganoj 88 (1 %) kaj aliaj.