Stealing Beauty
| Stealing Beauty | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | Stealing Beauty |
| Originala lingvo | angla lingvo |
| Kina aperdato | 26 sep. 1996, 1996 |
| Ĝenro | drama filmo, amafera filmo, adoleskanteca filmo, rakonto pri plenkreskiĝo |
| Kameraado | Darius Khondji |
| Reĝisoro(j) | Bernardo Bertolucci |
| Produktisto(j) | Jeremy Thomas |
| Scenaro | Susan Minot • Bernardo Bertolucci |
| Loko de rakonto | Italio |
| Muziko de | Richard Hartley |
| Rolantoj | Liv Tyler • Jeremy Irons • D.W. Moffett • Rachel Weisz • Jean Marais • Joseph Fiennes • Roberto Zibetti • Jason Flemyng • Stefania Sandrelli • Carlo Cecchi • Anna Maria Gherardi • Ignazio Oliva • Francesco Siciliano • Leonardo Treviglio • Alessandra Vanzi • Sinéad Cusack • Donal McCann |
| Produktinta firmao | Searchlight Pictures |
| IMDb | |
Ŝtelita beleco (en angla: Stealing Beauty; en franca: Beauté volée; en itala: Io ballo da sola) estas drama filmo de 1996 reĝisorita de Bernardo Bertolucci kun stelulado de Liv Tyler, Joseph Fiennes, Jeremy Irons, Sinéad Cusack, kaj Rachel Weisz. Verkita de Bertolucci kaj Susan Minot. La filmo temas pri juna usonanino kiu veturas al luksa vilao en Toskanio apud Sieno por resti kun familio amika de sia poeta patrino, kiu ĵus mortis. La filmo estis internacia kunproduktoraĵo inter Francio, Italio, kaj Unuiĝinta Reĝlando.
Ŝtelita beleco premieris en Italio en Marto 1996, kaj estis oficiale elektita por la Kinfestivalo de Cannes de 1996 en Francio en Majo. Ĝi estis publikigita en Usono la 14an de Junio, 1996.
La filmo estis farita tute en la regiono Toskanio de Italio dum la somero de 1995. La ĉefa filmejo estis la bieno Castello di Brolio, kaj vilaeto en tiu bieno.
Intrigo
[redakti | redakti fonton]Lucy, la deknaŭjara filino de la ĵus forpasinta usona poeto kaj modelo Sara Harmon, alvenas en la toskanan vilaon de la amikoj de ŝia panjo Ian kaj Diana Grayson. Aliaj gastoj estas novjorka artgaleriisto, itala konsilkolumnisto kaj mortanta angla verkisto, Alex Parrish. Lucy iras naĝi kaj trovas la filinon de Diana Miranda kun ŝia koramiko, distradvokato Richard Reed. Ŝia frato, Christopher, ankoraŭ devas alveni kaj estas sur ekskurso kun Niccolò Donati, de proksima vilao. Lucy esperis vidi Niccolò, ĉar ŝi renkontis lin kvar jarojn antaŭe kaj li estis ŝia unua kiso. Ili nelonge skribis, kaj Lucy parkerigis unu leteron lian aparte.
La patro de Lucy sendis ŝin por ke Ian povu skulpti ŝin, sed ŝi diras ke estas vere nur ekskuzo por sendi ŝin al Italio. Fumante mariĥuanon kun Parrish, Lucy rivelas, ke ŝi estas virgulino, kion li partumas kun la cetero de la vilaanoj la venontan tagon. Kolerega, Lucy decidas fini sian viziton. Tamen, antaŭ ol ŝi povas rezervi la flugon, Christopher kaj Niccolò ekaperas, kaj Lucy estas feliĉa, sed seniluziigita ke Niccolò ne rekonis ŝin.
Tiun vesperon, Niccolò kaj lia frato, Osvaldo venas ĉe la Grayson. Post la vespermanĝo, la junuloj disiĝas de la plenkreskuloj por fumi mariĥuanon. Lucy nun estas super la perfido de Parrish, kaj ili alternas rakontante kiel ili ĉiuj perdis sian virgecon. Kiam estas la vico de Osvaldo, li malakceptas, dirante, "mi ne scias kiu estas pli ridinda, tiu ĉi konversacio aŭ la stulta politiko daŭranta tie [ĉe la tablo de plenkreskuloj]." Lucy svenas super Niccolò, sed poste vomas en sia sino.
La venontan tagon, Lucy biciklas ĉe la Donatis, serĉante Niccolò. Oni diris al ŝi, ke li estas en la ĝardeno, kie Lucy trovas lin kun alia. Ĉagrenita, ŝi haste biciklas for de la kunmetaĵo. Kiam ŝi preterpasas Osvaldon, li krias, "Ciao, Lucy! ", sed ŝi ne aŭdas kaj tiam kraŝas. Ignorante lian oferton helpi, ŝi forbiciklas. Lucy, pozante ekstere por la skizo de Ian, elmontras unu el ŝiaj mamoj. Kiam Niccolò kaj Osvaldo alvenas per aŭtomobilo, Niccolò rigardas Lucy, sed Osvaldo rigardas foren. Lucy forvagas en apudan olivarbaron, sekvitan de Niccolò. Ili komencas kisi, sed Lucy baldaŭ forpuŝas lin.
Retiriĝante al la gastejo, Lucy partumas sian notlibron kun Parrish. Ĝi estas unu el la lastaj kajeroj de ŝia patrino, enhavanta poemon, kiu laŭ Lucy tenas indicojn pri la identeco de ŝia reala patro. Tra la tuta filmo, ŝi faris esplorajn demandojn pri sia patrino. Ĉu Parrish iam konis, ke Sara portas verdajn sandalojn? Ĉu Ian iam manĝis olivfoliojn? Ĉu Carlo Lisca, militkorespondanta amiko de la Grayson, kiujn Sara konis, iam mortigis vipuron? Tiuj bildoj estas ĉiuj trovitaj en la poemo, kiun Lucy nun legas al Parrish. Li konsentas, ke ĝi devas rilati al ŝia paĉjo.
Tiun vesperon, Lucy portas la robon de sia patrino al la ĉiujara festo de la Donatis. Baldaŭ post alvenado, ŝi vidas Niccolò kun alia knabino, kaj ili ne interparolas. Tiam ŝi vidas Osvaldon ludi klarneton en la grupo. Poste, vidante lin danci kun knabino, ili interŝanĝas seriozajn rigardojn. Lucy kolektas junan anglon por reveni al la vilao de la Grayson. Sur la elirejo, Osvaldo postkuras Lucy, dirante ke li intencas viziti Usonon. Ili interkonsentas renkontiĝi la sekvan tagon. La anglo pasigas la nokton kun ŝi ĉe la vilao, sed ne seksumante.
La venontan tagon, Parrish estas hospitaligita. Lucy ŝrumpas el sia loĝejo en la gastejo poste. Rigardante tra fenestro, vidante la skulptaĵon de Ian de patrino kaj infano, ŝi sentas epifanion. Lucy demandas al Ian kie li estis en aŭgusto 1975, kiam ŝi estis koncipita. Li diras ke li estis ĉi tie, riparante la vilaon, eventuale kiam li faris la portreton de la patrino de Lucy. Li diras ke ili povis demandi al Diana, sed tiam memoras ke ŝi estas en Londono, finante sian eksgeedziĝon. Ili ekkomprenas ke Ian estas la biologia patro de Lucy, kaj ŝi promesas konservi la sekreton.
Dume, Osvaldo alvenas. Lucy estas pikita de abeloj kiam ŝi forlasas la studion de Ian, tiel ke li helpas, metante argilon sur la pikojn. Promenante tra la kamparo, Osvaldo konfesas ke li skribis al ŝi unufoje. Ĉi tiu estis la letero kiun Lucy amis antaŭ ĉio, tiu, kiun ŝi sciis parkere. Osvaldo tiam prenas ŝin al la arbo el la letero. Lucy kaj Osvaldo pasigas la nokton seksumante sub la arbo. Kiam ili disiĝas la venontan matenon, Osvaldo rivelas, ke ĝi estis ankaŭ lia unua fojo.
Geaktoraro kaj roluloj
[redakti | redakti fonton]- Liv Tyler kiel Lucy Harmon
- Joseph Fiennes kiel Christopher Fox
- Jeremy Irons kiel Alex Parrish
- Sinéad Cusack kiel Diana Grayson
- Donal McCann kiel Ian Grayson
- Rebecca Valpy kiel Daisy Grayson
- Jean Marais (en sia lasta filmorolo) kiel M. Guillaume
- Rachel Weisz kiel Miranda Fox
- D. W. Moffett kiel Richard Reed
- Carlo Cecchi kiel Carlo Lisca
- Jason Flemyng kiel Gregory
- Anna Maria Gherardi kiel Chiarella Donati
- Ignazio Oliva kiel Osvaldo Donati
- Stefania Sandrelli kiel Noemi
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Stealing Beauty ĉe IMDb
- Stealing Beauty ĉe Box Office Mojo
- Stealing Beauty ĉe Rotten Tomatoes

