Saltu al enhavo

Sunshine (filmo, 1999)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Sunshine
filmo
Originala titolo Sunshine
Originala lingvo franca lingvo • angla lingvo • hebrea lingvo • latina lingvo • itala lingvo • germana lingvo
Kina aperdato 1999
Ĝenro drama filmo, Militfilmo, historifilmo, amafera filmo
Kameraado Lajos Koltai
Reĝisoro(j) István Szabó
Produktisto(j) Robert Lantos • András Hámori
Scenaro István Szabó • Israel Horovitz
Filmita en Budapeŝto
Loko de rakonto AŭstrioHungario
Muziko de Maurice Jarre
Rolantoj Ralph Fiennes • Rosemary Harris • Rachel Weisz • Jennifer Ehle • Deborah Kara Unger • Molly Parker • James Frain • John Neville • Miriam Margolyes • Rüdiger Vogler • Mark Strong • Trevor Peacock • William Hurt • Bill Paterson • Flóra Kádár • Hanns Zischler • Mari Törőcsik • Katja Studt • Péter Andorai • Péter Halász (aktoro) • Jácint Juhász • Joachim Bißmeier • Zoltán Gera • Lajos Kovács • Sándor Simó • László Gálffi • Frigyes Hollósi • Israel Horovitz • Buddy Elias • Wilhelm Keitel • Rudolf Hess • Wilhelm Frick
Produktinta firmao Serendipity Point Films 
Alliance Atlantis 
ISL Film 
Studiocanal 
Dor Film
Honorigoj Eŭropa Filmopremio por la Plej Bona Aktoro • Eŭropa Filmopremio por la Plej Bona Scenaristo • Eŭropa Filmopremio por la Plej Bona Kinematografisto • National Board of Review: Top Ten Films • Academy of Canadian Cinema and Television Award for Best Motion Picture
IMDb
vdr

Sunbrilo” (angle SunShine, hungare A napfény íze, germane  Sunbrilo - Ein Hauch von Sonnenschein ) estas plenlonga filmo de la ĝenro de historia dramo de reĝisoro István Szabó el 1999. Ĝenerale, la filmo priskribas la rolon kaj sorton de judoj en 20-a jarcenta hungara politiko kaj historio, same kiel la konfliktojn ĉirkaŭ judan identecon en post-holokaŭsta Hungario. Specife, la filmo rakontas la historion de la juda familio Sonnenschein ekde la tempo de la duobla monarkio de Aŭstrio-Hungario, dum la unua mondmilito, la regado de la faŝistoj en Hungario, ĝis la invado de la Ruĝa Armeo post la dua mondmilito, la disvastiĝo de komunismo ĝis la subpremo de la hungara popola ribelo en 1956.

Kiel trihora historia epopeo, kaj anglalingva, internacia kunproduktado - estis rigardita fare de multaj kritikistoj kiel la plej ambicia filmo de Szabó, kaj, kune kun Mephisto, lia plej grava. La judoj de Hungario aperis en aŭ marĝena aŭ kodita modo en pluraj da la pli fruaj filmoj de Szabó, produktitaj dum la socialisma periodo kiam diskurso ĉirkaŭ la historio de la judoj de la lando estis pli limigita. En Sunbrilo, unuafoje, Szabó koncentriĝis eksplicite pri ĉi tiu aspekto de la hungara historio, kiun li mem spertis kiel infano dum la diktaturo de Arrow Cross. Ralph Fiennes pozas kiel tri generacioj en la Sonnenschein-familio kiam ili travivas la provojn de dudeka-jarcenta hungara juda historio, de la forpasinta Austro-Hungara-Imperio tra la holokaŭsto ĝis la 1956-datita Revolucio.

Pluraj roluloj estas bazitaj sur realaj homoj, inkluzive de la Zwack-familio, kun sia sukcesa alkoholaĵkomerco, la olimpika skermisto Attila Petschauer, kaj la juda policoficialulo Ernö Szücs [1]. La filmo gajnis eŭropajn Filmpremiojn por Best Screenwriter, Best Actor, kaj Best Cinematographer [2].  Ĝi ricevis rangigon de 74% de Rotten Tomatoes [3].

Ekzemplo de ekstreme pozitiva recenzo estis tiu de Roger Ebert de la Chicago Sun-Times, kiu nomis ĝin "filmo de substanco kaj ekscita historia balaado."  [4] A. O. Scott de la New York Times havis pli miksitan reagon, skribante ke, antaŭ la fino, "la filmo akumulis sufiĉan potencon kaj impeton por forigi la memoron pri sia pli frua mallerteco. Ĝi montras tian simpation por siaj roluloj, kaj aliras sian temon kun tia inteligenteco, ke estas facile pardoni la mallertan redaktadon, la hazardan enmeton de nigrablankaj novaĵfilmetoj, kaj la hiperventilan seksan ardoron kiu ŝajnas esti Sors-familia malbeno. ” [5]

La filmo prezentas la sorton de kvar generacioj de la juda familio Sonnenschein. Praavo, Emmanuel, post la morto de sia patro, translokiĝas al la urbo, kie li finfine iĝas posedanto de vinfarejo dank' al la familia recepto de la likvoro "Taste of Sunshine" (vortludo: Sonnenschein estas "sunlumo" en la jida). ). Lia filo Ignatz, kiu fariĝis advokato, ŝanĝis sian familian nomon al Schorsh (de  la hungara  -  "sorto") pro sia kariero. Lia filo Adam, pro sia kariero, ŝanĝis la fidon de siaj patroj kaj estis baptita; iĝis olimpika ĉampiono pri skermado en 1936, sed mortis en koncentrejo (multaj detaloj de lia biografio memorigas la vivojn de hungaraj sportistoj de juda origino Attila Petschauer kaj Endre Kabos ).

Ivan, la filo de la forpasinta ĉampiono, iras servi en la ŝtataj sekurecaj agentejoj por venĝi kontraŭ la aktivuloj de la reĝimo de Horthy pro la morto de sia patro (lia altranga kolego Andor Knorr multrilate similas al reala persono, hungara ministro pri internaj aferoj. Laszlo Rajk). Ironie, Ivan akuzas la akuzitojn pri la sama aĵo pri kiu li sentiĝas kulpa: ke ili ne rezistis malbonon pro malkuraĝo. Knorr konvinkas al Ivan Schorsch ke interkonsento kun konscienco en tiu kazo estas necesa por la avantaĝo de la kazo. En la sama tempo, Ivan komencas amaferon kun Karol, edziĝinta virino, ankaŭ ŝtatsekurecmajoro kaj la edzino de influa oficisto, kiu tre maltrankviligas Knorr. Tamen, baldaŭ li mem pridemandas Knorr, ĉar "ĉe la supro" ili komencis kampanjon de lukto kontraŭ cionismo, kaj la generalo - lia estro - kolere deklaras ke "pli da judoj revenis el la koncentrejoj ol estis senditaj tien." Ivan, aliflanke, rifuzas kredi ke Knorr estas kulpa, kaj lia kariero en ŝtatsekureco estas en danĝero. La turnopunkto por la heroo estas la reentombigo de la rehabilitita Knorr, kiam li faras fajran paroladon akuzante la reĝimon, tuj post kiu li rezignas el la ŝtata sekureco, kaj baldaŭ partoprenas en la hungara ribelo de 1956. Post servado de sia puno, la heroo provas trovi vojon reen al li mem kaj finfine decidas reakiri sian originan familian nomon Sonnenschein.

Averto: La teksto, kiu sekvas, malkaŝas detalojn pri la intrigo de la rakonto.

Unua generacio - praavo

[redakti | redakti fonton]

En 1848, caro Nikolao la 1- a disbatis la hungaran revolucion. Aŭstrio tiam traktis Hungarion kiel konkeritan provincon. Sed post la Prusa-Aŭstra Milito (1866), la malfortigita Aŭstrio devis rekoni la sendependecon de Hungario en kompenso.

Áron Sonnenschein estas mortigita en la eksplodo de sia malgranda distilejo en hungara vilaĝo, post kio lia filo Manó translokiĝas al Budapeŝto kun sia patrino Josefa kaj lia edzino Rosa. Uzante receptlibron de la detruita distilejo de lia patro, Manó konstruas sukcesan familian entreprenon. Li produktas kaj vendas la herban likvoron "Sonnenschein", kiu montriĝas por vera orminejo. La prospero de la familio pliiĝas. Ŝi nun estas parto de la supra burĝaro, sed ŝiaj judaj originoj ekskludas ŝin de la aliaj.

Dua generacio - avo

[redakti | redakti fonton]

Manó kaj Rosa Sonnenschein havas du filojn, Ignác kaj Gustavo'n. La paro ankaŭ adoptas sian orfan nevinon Valéria. La infanoj ne volas transpreni la floran komercon de sia patro. Post kiam Manó rimarkas ke Ignác kaj Valéria enamiĝis, konversacio rezultiĝas inter patro kaj filo. Manó (Emmanuel) konfesas al sia pli maljuna filo ke lia patro malpermesis al li geedziĝi kun sia kara kuzo Sarah Bettelheim kaj ke li nun atendas la saman konduton de Ignác. Li promesas retiriĝi de sia kuzo Valéria kaj iras al Vieno por studi juron. Post kiam li foriras, Valéria skribas al li multajn leterojn, sed Ignác respondas eĉ ne unu. Iun tagon Valéria staras en la pordo de sia ĉambro kun la gastejestrino de Ignác. La du daŭrigas sian rilaton, kiu restas eĉ post kiam Ignác diplomiĝas kaj komencas sian karieron kiel juĝisto. Ignác estas populara kaj daŭre serĉas rekonon, sed lia juda nomo malhelpas lin avanci. Laŭ konsilo de la kortega prezidanto, Ignác, Valéria kaj Gustav rezignas sian familian nomon kaj alprenas la hungarsonan nomon Sors (latina kaj hungara sorto). Valéria iĝas graveda. Nun Ignác konfesas al ŝi kaj petas sian patron ŝian manon en geedziĝo. Ŝokita, lia patrino Rosa falas senkonscia de sia seĝo. Lia patro, aliflanke, nun donas al la paro sian benon. Do nenio malhelpas la geedziĝon.

Ignác estas sukcesa kiel juĝisto. Tio alportas lin al la atento de influaj civitanoj. Kelkaj el tiuj sinjoroj provas gajni lin al politiko kaj igi lin membro de la hungara registaro. Tamen, Valéria apelacias al sia racio kaj provas konvinki lin ne oferi sian karieron por korupta registaro. Ignác tiam malaprobas la esperigan oferton. Post la jarcentŝanĝo, Valerie naskis siajn du filojn István kaj Ádam.

Ignác lernas ke lia frato Gustavo estas en registara nigra listo kun la nomoj de opoziciaj socialistoj. Kverelo ekestas inter la advokato lojala al la imperiestro kaj la engaĝita kontraŭulo de la aŭstro-hungara registaro. La atenco en Sarajevo la 28-an de junio 1914 iniciatis la Unuan Mondmiliton. En la sama tago kiel la aŭstra imperiestro Franz-Josef I (1916), Manó Sonnenschein mortis. La Danuba Monarkio kolapsas.

Kiam Ignác revenas de la milito, Valéria akuzas lin je fariĝinti senĝena persono. Ŝi volas eksedziĝi. En malespero, Ignác ne povas pensi pri io pli bona ol ĵeti ŝin sur la liton kaj seksperforti ŝin por konvinki ŝin alie. Kiam li rimarkas ke Valéria kuŝas sub li, tute malvigla, li ellasas ŝin. Post kiam la komunistoj sub Béla Kun ekregis en 1919, la frataj rilatoj estis inversigitaj. Nun Ignác estas en la nigra listo. Li estas arestita kaj metita sub hejmareston. Post nur kelkaj monatoj, la Sovetia Respubliko estis faligita kaj Gustavo devis fuĝi en ekzilon en Francio. Senkuraĝigita per la sociaj ŝanĝoj de la postmilita periodo, Ignác Sors mortas antaŭ sia patrino, kaj ŝi mortas baldaŭ poste.

Tria generacio - patro

[redakti | redakti fonton]

Ádám Sors lernas skermado. Li estas tre lerta, sed por pluevoluigi sian talenton li devas iri al la skermadlernejo de la Hungara Oficira Korpo. Kiel estis la kazo kun la kariero de lia patro, akcepto estas nur ebla en ĉirkaŭvoja maniero. Lia patrono, barono Felix Margittay, konsilas lin konverti al kristanismo. Ádám venkas en la naciaj ĉampionecoj kaj altiras la atenton de generalo Jakofalvy. Li renkontas Hannah en kristana noktolernejo kaj prenas ŝian koron per ŝtormo. Poste li edziĝas kun Hannah kaj István edziĝas kun Gréta, sed ŝi nur edziĝas al li por esti proksime de Ádám. Iun tagon ŝi konfesas al sia bofrato ke ŝi amas lin. Ádám ne volas perfidi sian fraton, sed iom da tempo poste la du komencas sekretan rilaton.

En 1936, Ádám gajnas la oran medalon en skermado ĉe la Somera Olimpiko en Berlino. En Berlina muzeo, li estis kontaktita fare de samlandano kiu elmigris al Usono. Li akuzas Ádám de batali por diktatora registaro. Ádám kolere malaprobas la sugeston ke li ankaŭ elmigru al Usono.

Dume, admiralo Nikolaus von Horthy starigis aŭtokratan reĝimon, simpatias kun Hitler kaj Mussolini kaj enkondukas diskriminaciajn leĝojn kontraŭ judoj. István, Gréta, Ádám, Hannah kaj Valéria estas komence konvinkitaj, ke ili estas inter la esceptaj kazoj, ĉar ili konsideras sin absolute fidelaj al la ŝtato kaj bone asimilitaj. Tamen via supozo montriĝas eraro. Hannah estas mortigita en ekstermkoncentrejo. Valéria povas kaŝi sin. Ádám kaj lia nura filo Iván estas portitaj al laborkampo.

Vintro ekis kaj la kaptitoj estas ekstere en la malferma. Kiam la komandanto demandas pri siaj originoj, Ádám respondas ke li estas hungara oficiro, hungara skermastro kaj ormedalisto, kaj tiam ricevas batadon. Kvankam li apenaŭ povas stari sur siaj piedoj, Ádám ne agnoskas siajn judajn originojn. La oficiroj devigas lin nudiĝi. Iván devas rigardi senhelpe kiam lia patro estas batita kaj piedbatita senkonscie. Ádám estas ligita per siaj manoj, pendigita de branĉo kaj ŝprucita per malvarma akvo ĝis lia korpo estas ĉirkaŭita de dika tavolo de glacio. Kvin tagojn antaŭ ol la Ruĝa Armeo invadis en aprilo 1945, István, Gréta kaj ilia filo estis prenitaj de sia loĝejo fare de hungaraj nacisocialistoj kaj pafitaj.

Motivoj de la vivo de Ádám estas prenitaj de la biografioj de la hungaraj sabroskermistoj kaj olimpikaj ĉampionoj Endre Kabos kaj Attila Petschauer.

Kvara generacio - Ivan

[redakti | redakti fonton]

Post la Dua Mondmilito, Gustavo revenas de ekzilo al sia vicfratino Valéria. Iom poste, ŝia nepo Iván alvenas tie kaj raportas pri la morto de sia patro. Iván aliĝas al la komunistoj kaj ĉasas faŝismajn militkrimulojn por la hungara sekreta servo ĉar tio proponas al li la ŝancon venĝi kontraŭ la murdintoj de sia patro. Danke al lia granda engaĝiĝo, li estas promociita al majoro. Karola Kovács ankaŭ tenas la rangon de spionmajoro. Eĉ se ŝi estas edziĝinta kaj havas infanojn, ŝi provas delogi Iván. Lia supera Andor Knorr, judo kiu postvivis Auschwitz, avertas lin pri Karola. Li rakontas al li ke ŝia edzo estis membro de la Rezisto dum la milito en Francio. Sed Iván ne zorgas, ĉar li enamiĝis al ŝi. Li estas ordonita malkovri kvazaŭan cionisman komploton kontraŭ la hungara registaro, kies gvidanto laŭdire estas Andor Knorr. La esplordemandado estas malsukcesa ĉar Iván estas konflikta inter sia amikeco kun Knorr kaj lia lojaleco al la registaro. Finfine, la generalo asignas la kazon al alia spionoficiro.

Gustavo mortas en hospitalo kaj Karola finas la rilaton kun Iván. Ŝi konfesas al li ke ŝi estas graveda, sed ne povas diri ĉu la infano estas lia aŭ ŝia edzo. Post la morto de Stalin la 5-an de marto 1953, Knorr, kiu ĵus estis mortigita, estis famkonata kiel heroo. Iván donas la panegiron kaj akuzas sin. Li forlasas sian servon ĉe la hungara sekreta polico.

Dum la hungara popola ribelo en 1956, Iván instigas la manifestacianojn en la stratoj de Budapeŝto ne lasi la sovetiajn tankojn maldaŭrigi ilin. La revolucio malsukcesas. Li estas arestita kaj juĝita al kvinjara malliberejo. Post tri jaroj li estas liberigita sur frua provliberigo. Li ricevas reen la havaĵojn kiujn li konservis dum tiu tempo, sed li rimarkas ke la poŝhorloĝo de lia praavo Áron maltrafas.

Intertempe, stranga familio de kvin estis kvaronigita en la domo de lia avino Valéria. Post la morto de lia avino, Iván komencas malbari la ĉambrojn. La receptolibro de lia praavo, kiun li serĉis ekde la morto de Manó, falas ĉe liaj piedoj. Sed li ignoras ĝin kaj la libro alvenas en la rubkompaktilo de la senigtaĉmento. Dume, li estas interesita pri letero de la biendomo de sia avino. En ĉi tiu letero, la praavo de Iván instigas sian filon Ignác resti fidela al la principoj de sia juda familio por sukcesi en la vivo. Iván tiam decidas agnoski la historion de sia familio kaj ne plu kaŝi siajn judajn originojn kun la nomo Sors. Li iras al la distriktjuĝejo por preni la nomon Sonnenschein denove.

Averto: Malkaŝado de la intrigo de la rakonto ĉi tie finiĝas.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Deák, István, "Strangers at Home | István Deák". (angle)
  2. Sunshine - IMDb, http://www.imdb.com/title/tt0145503/awards, retrieved 2022-10-14 
  3. (in en) Sunshine, https://www.rottentomatoes.com/m/1097859-sunshine, retrieved 2022-10-14 
  4. Roger Ebert, “Sunshine,” Rogerebert.com, 23 June 2000, <http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20000623/REVIEWS/6230305/1023 Arkivigite je 2012-10-14 per la retarkivo Wayback Machine>. Retrieved 6 May 2012.
  5. Scott, A. O., "FILM REVIEW; Serving the Empire, One After Another After . . .", The New York Times, 2000-06-09. (en-US)


Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]