Tonetendo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Tonetendo de muzikilo aŭ kantisto estas la distanco de la plej malalta noto al la plej alta, kiun la muzikilo povas ludi aŭ kiun la kantisto povas kanti. Simile, verkaĵoj muzikaj havas tonetendojn, kiu estas la distanco el la plej malalta noto al la plej alta noto en la verkaĵo. Malgraŭ tio, ke ĉiu muzikilo havas ĝian tonetendon kutiman, ludistoj lertaj povas superi la tonetendon kutiman. Ludistoj de lignaj blovinstrumentoj povas ludi super la plej alta noto kutma per ifngradoj alternaj kaj preterblovado, sed kutime ne povas ludi sub la plej malalta noto. Ludistoj de latunaj blovinstrumentoj ankaŭ povas superi la tonetendon kutiman per preterblovado. Krome, latunaj blovinstrumentoj havas "piedtonojn" ĉe la fundamenta frekvenco de la muzikilo. Ĉar ĉi tiu piedtonoj estas malfortaj ili ne kutimje ludiĝis, sed lertaj muzikistoj povas uzi ilin.

Tonetandoj kutimaj

kampanetoksilofonovibrafonocelestoTubsonorilomarimboTimpanoFrapinstrumentokornetotrumpetokorno orkestratrombonotubjoLatuna instrumentoorgenostanfajfiloflutetobekflutoflutoFlutoBuŝharmonikoakordionoharmoniumoklarnetosaksofonosaksofonohobojofagotoLigna blovinstrumentozimbalonomarteldulcimeropianobalalajkomandolinobanĝogitaroklavicenoharpoviolonoaldviolonoviolonĉelokontrabasoKordinstrumentosopranoaldotenorobasoHoma voĉo