Turo Vanga
| Turo Vanga | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| turo | ||||
| Bazaj datoj | ||||
| Konstrutempo | 12-a ĝis 15-a jarcento | |||
| Estiĝo | 1210 | |||
| Teĥnikaj datoj | ||||
| Alteco | 34 m | |||
| Adreso | ||||
| Urbo | Trento | |||
| Lando | Italio | |||
| Situo | Trento | |||
| Adreso | Piazza della Portela, 1 | |||
| Situo | ||||
| Geografia situo | 46° 4′ 11″ N, 11° 7′ 6″ O (mapo)46.0697811.11845Koordinatoj: 46° 4′ 11″ N, 11° 7′ 6″ O (mapo) | |||
| ||||
 Turo Vanga | ||||
| Posedata de | Provinco Trento vd | |||
La Turo Vanga estas defenda turo en Trento, nomita laŭ la Trenta princo-episkopo Frederiko Vanga.
Pozicio[redakti | redakti fonton]
La turo situas proksime al la stacidomo en la samnoma strato Torre Vanga. Ĝi iam estis parto de la urbomuroj kaj situis ĉe la nordokcidenta angulo de la fortikaĵoj de la urbo. Ĝis meze de la 19-a jarcento, kiam la Adiĝo estis rektigita, la rivero pasis rekte sub la norda flanko de la turo. Ĉe ĉi tiu punkto estis ankaŭ unu el la malmultaj pontoj super la rivero, kiuj povis esti regataj de la turo kaj kiuj donis al ĝi la strategian gravecon. Nuntempe la turo situas rande de la malnova urbo inter la Brenera Fervojo, la fervoja stacidomo kaj la trafikataj stratoj.
Historio[redakti | redakti fonton]
La Turo Vanga estas unu el la plej interesaj mezepokaj fortikaj konstruaĵoj en Trento. Ĝi estas parto de konstruaĵaro kies originoj devenas de la 12-a jarcento kaj kiu estis plivastigita kaj rekonstruita plurfoje tra la jaroj.
La kerno de la strukturo estas la tiel nomata Domus murata, fortikaĵa konstruaĵo kies ekzakta dato de konstruado estas nekonata kaj estis menciita unue en dokumento en 1210, kiam ĝi estis vendita al episkopo Federiko Vanga kune kun aliaj asociitaj servaj konstruaĵoj. [1]
De la komenco de la 19-a jarcento ĝi estis utiligata kiel malliberejo kaj tiam estis aldonitaj la kvadrataj fenestroj.
Nuntempe ĝi estas utiligata kiel ekspoziciejo fare de la MART (Muzeo pri Moderna kaj Nuntempa Arto de Trento kaj Roverento).
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Michele Cunaccia: Le trasformazioni ei restauri storici di Torre Vanga, en: Emanuele Curzel (red. ): Il codice Vanga. Un principe vescovo e il suo governo, Provincia Autonoma di Trento, Trento 2007, ISBN 978-88-7702-209-8 (formale malĝusta ISBN), pp 75-88.
- Laura Dal Prà: Torre Vanga nei documenti più antichi, en: Emanuele Curzel (red. ): Il codice Vanga. Un principe vescovo e il suo governo, Provincia Autonoma di Trento, Trento 2007, ISBN 978-88-7702-209-8 (formale malĝusta ISBN), pp 51-58.
- Laura Dal Prà: Torre Vanga nelle immagini, en: Emanuele Curzel (red. ): Il codice Vanga. Un principe vescovo e il suo governo, Provincia Autonoma di Trento, Trento 2007, ISBN 978-88-7702-209-8 (formale malĝusta ISBN), pp 59-74.
- Aldo Gorfer: I castelli del Trentino. Vol. 3: Trento e Valle dell 'Adige, Piana Rotaliana, Arti Grafiche Saturnia, Trento 1990, ISBN 978-88-85013-33-9 .
- Moira Pederzolli: Torre Vanga, en: Elisa Possenti, Giorgia Gentilini, Walter Landi, Michela Cunaccia (red. ): APSAT 5. Castra, castelli e domus murate. Corpus dei siti fortificati trentini tra tardo antico e basso medioevo. Schede 2. SAP Società Archeologica srl., Mantua 2013, ISBN 978-88-87115-80-2 .
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Laura Dal Prà: Torre Vanga nei documenti più antichi, S. 52
Bildoj[redakti | redakti fonton]
-
Orienta flanko kun la domo de la tiel nomata turgardisto -
Suda kaj orienta flanko kun la verando kaj la enirejo -
Suda flanko kun la enirejo sub stratnivelo -
Foto farita inter 1859 kaj 1880 kun la turo sur la malnova rivera brako
.jpg)
