Valentin Melnikov
| Valentin Melnikov | |
|---|---|
 Valentin Melnikov en 2017 | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 18-an de julio 1957 en  Sovetunio
|
| Lingvoj | Esperanto • rusa |
| Nacieco | ruso |
| Ŝtataneco | Rusio • Sovetunio |
| Alma mater | Universitato de ĥemia teĥnologio Dmitrij Mendelejev de Rusio |
| Okupo | |
| Okupo | poeto • esperantisto • mensludisto |
| Esperanto | |
| Tradukis en Esperanton | satirajn poemciklojn, novelojn, versromanon "Eŭgeno Onegin" |
| Esperantistiĝis en | 1982 |
Valentin Viktoroviĉ MELNIKOV (ruse Валентин Викторович Мельников; naskiĝis la 18-an de julio 1957) estas rusa poeto, tradukisto el la rusa kaj aliaj lingvoj, ĵurnalisto, recenzisto kaj esperantisto ekde 1982. Laŭ diplomo li estas inĝeniero-kemiisto. Li estis ĉampiono (2006) en la sporta versio de la populara rusa televida ludo "Kio? Kie? Kiam?" (sportturniro ChGK).
Ekde la 1980-aj jaroj ĝis 2015 li laboris kiel komputilisto. Li konstante loĝas en Moskvo. Li estas diplomita instruisto de Esperanto, membro de la Ĉefa Atesta kaj Lingva Komisiono de la Rusia Esperantista Unio. La moskva kongreso de REU (1997) komisiis al li gvidi la literaturan sekcion de REU. Li ankaŭ estis estrarano de REU inter 2015 kaj 2017. En 2022 Melnilkov opiniis pozitive pri la agreso de Rusio kontraŭ Ukrainio kiel estrarano de REU.[1]
Verkaro[redakti | redakti fonton]
Liaj originalaj verkoj en Esperanto (poezio kaj prozo) estis publikigitaj en pluraj kolektoj.
Li estas kunaŭtoro de la libroj "La birdo Gamajun" (1989), "Moskvaro" (1998), "Lena..." (1998), "Mondoj" (2001), "Moskvaj sonoriloj" (2007), "El ombro" (2008). Atentindas liaj akre satiraj poemcikloj "Socia moralo" kaj "Observoj de biletkontrolisto", ankaŭ lirika "Sonetoj al mia Muzo". Furoris lia traduko de maldeca poemo Kojonov Luĉjo (1995).
En 2021 ĉe la eldonejo Impeto aperis lia poemaro "Ni vivas malgraŭ ĉio". Lia mikronovelo "Bonmesaĝo" aperis en la kolekto "Ĉiuj steloj etas nokte" (ĉe eldonejo Mondial, 2021).
Tradukoj[redakti | redakti fonton]
Li tradukis kelkajn novelojn de Anton Ĉeĥov kaj Lev Tolstoj. Faris la plej plenan kaj precizan tradukon de la versromano "Eŭgeno Onegin" de Aleksandr Puŝkin (eldonita de 'Sezonoj', 2005). En 2007-2015 li tradukis elektitajn verkojn de rusaj poetoj de 18-19-a jarcento, la materialoj por estonta Rusa Antologio regule aperis en "La Ondo de Esperanto".
Ĵurnalismo[redakti | redakti fonton]
Li verkis grandan artikolon pri Esperanto en multvoluma ruslingva "Porinfana enciklopedio" (1998) - kelkaj fakuloj nomis ĝin la plej bona ruslingva enciklopedia artikolo pri Esperanto.
Redakciano de "La Ondo de Esperanto" ekde ties (re)apero en 1991 kaj de Ruslanda Esperantisto, Moskva Gazeto kaj Survoje.
Redaktoro de "Cerbe kaj Kore" (1998-2000). Kontribuis al BA1, BA7, BA8, BA12, BA17, BA19, BA24. Konstante kunlaboras en La Karavelo. Liaj verkoj (ĉefe poemoj kaj recenzoj) aperis ankaŭ en Esperanto (UEA), Hungara Vivo, Literatura Foiro, Litova Stelo, Monato, Sezonoj, Esperantista Tribuno kaj aliaj.
Honoroj[redakti | redakti fonton]
En 2016 kaj 2018 ricevis honoran mencion en Belartaj konkursoj de UEA.
En 2019 li estis elektita kiel membro de la Akademio de Esperanto.
Persone[redakti | redakti fonton]
Li ankaŭ estas naturisto kaj konata en la medio de intelektaj ludoj. En 1994-2000, 2009 kaj 2011 sukcese partoprenis en televida elsendo "Propra ludo". En 2006 iĝis ĉampiono de Rusio en la ludo "Kio? Kie? Kiam?" kun la teamo "Nesprosta".
Polemiko[redakti | redakti fonton]
Sub artikolo pri Ankau Mi en Esperantujo, Melnikov skribis ke li dubas la asertojn de virinoj pri seksĝenado ĉar "virino povas havi tro riĉan fantazion kaj rakonti ne realan okazon, sed sian imagaĵon (eble eĉ deziratan)."[2] Laŭ li, por ĉiu "unu vera seksperforto troveblas dek imagitaj"[3] kaj li demandis: "kio pli suferigas homon: – ĉu dumsekuda tuŝo, kiun eblas eĉ ne rimarki, aŭ – dumjara malliberigo, multmila monpuno aŭ ruinigo de la vivo de meritplena homo?"[4]
Liaj komentoj provokis plendojn al la Akademio de Esperanto kiu respondis ke ĝi notis liajn komentoj "kun bedaŭro" kaj "Ni nin distancigas de tio kion diris Valentin Melnikov".[5][6]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- La paĝo pri Valentin Melnikov en "Originala Literaturo Esperanta"
- Reta Taglibro de Valentin Melnikov
- Verkoj de kaj pri Valentin Melnikov[rompita ligilo] en la Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo Arkivigite je 2007-12-21 per la retarkivo Wayback Machine
- Anna Striganova intervjuas Valentin Melnikov - majo 2021
- Oficiala paĝo de Valentin Melnikov en la socia reto "VKontakte"
Rete legeblaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Verkoj
- Socia moralo
- Observoj de biletkontrolisto
- Sonetoj al mia Muzo
- Artikolo pri Esperanto en multvoluma ruslingva "Porinfana enciklopedio"
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ https://www.liberafolio.org/2022/04/05/la-prezidanto-de-reu-volas-likvidi-ukrainion/
- ↑ https://teokajlibroj.wordpress.com/2020/05/02/cu-esperantujo-bezonas-ankau-mi-momenton/#comment-1051
- ↑ https://teokajlibroj.wordpress.com/2020/05/02/cu-esperantujo-bezonas-ankau-mi-momenton/#comment-1059
- ↑ https://teokajlibroj.wordpress.com/2020/05/02/cu-esperantujo-bezonas-ankau-mi-momenton/#comment-1077
- ↑ https://www.liberafolio.org/wp-content/uploads/2020/05/akademiakomuniko32.pdf
- ↑ https://www.liberafolio.org/2020/05/11/la-akademio-distancigas-de-seksismo/