Vanessa-Mae
| Vanessa-Mae | |
|---|---|
| |
| Bazaj informoj | |
| Naskonomo | Vanessa-Mae Vanakorn |
| Naskiĝo | 27-an de oktobro 1978 (45-jaraĝa) en Singapuro |
| Deveno | Londono, Anglio |
| Ĝenroj | Pop, klasika muziko |
| Profesio | violonistino |
| Instrumentoj | violono |
| Aktivaj jaroj | 1990–nuntempo |
| Eldoninto | Sony BMG, Virgin, EMI |
| Retejo | www.vanessa-mae.com |
| Signifa instrumento | |
| akustika violono Guadagnini elektra violono Zeta Jezz | |
| |
| Persona informo | |
| Lingvoj | angla |
| Loĝloko | Zermatt |
| Ŝtataneco | Tajlando • Unuiĝinta Reĝlando (Britio) • Singapuro |
| Alma mater | Francis Holland School • Reĝa Kolegio de Muziko • Centra Konservatorio de Muziko |
| Okupo | |
| Okupo | violonisto • alpa skianto • komponisto |
| TTT | |
| Retejo | http://www.vanessa-mae.com http://www.vanessamae.com/ |
Vanessa-Mae Vanakorn Nicholson (naskiĝinta la 27-an de oktobro 1978), konata kiel Vanessa-Mae, estas internacie konata brita pop-muzika kaj klasika muzikistino, ŝi famiĝis pro sia ludo per violono. En multaj albumoj ŝi kombinas violonludon kun tekno.
La infanaĝo[redakti | redakti fonton]
Vanessa-Mae naskiĝis en Singapuro al taja patro Varaprong Vanakorn kaj al ĉina patrino Pamela Tan. Post tio, kiam ŝiaj gepatroj divorcis, ŝia patrino edziniĝis kun anglo Graham Nicholson. La familio transloĝiĝis en Anglion, kiam Vanessa-Mae estis kvarjara. Ŝi elkreskis en Londono kaj ŝi havas britan ŝtatanecon.
Kariero[redakti | redakti fonton]
Vanessa-Mae komencis en sia tria jaro ludi pianon kaj en sia kvina jaro violonludi.
En sia infanaĝo ŝi estis dank' al sia regula prezentiĝado en programoj kun klasika muziko tute konata en Unuiĝinta Reĝlando. Laŭ Guinness-libro de rekordoj ŝi estas la plej juna registrita soloisto ludanta violonajn koncertojn de Beethoven kaj Ĉajkovskij, kion ŝi kapablis en la aĝo de dek tri jaroj. Dum tiu ĉi tempo ŝi vizitis Francis Holland School en Centra Londono.
Vanessa-Mae internacie debutis en Schleswig-Holstein Musik Festival en Germanio en la jaro 1988 kaj ankaŭ en la jaro 1988 ŝi havis sian unuan koncerton kun filharmonia orkestro en Londono.
En aprilo de 2006 Vanessa-Mae estis de Sunday Times Rich List markita kiel plej riĉa amuzigistino en Granda Britio en aĝa kategorio ĝis 30 jaroj kun taksata riĉeco ĉirkaŭ 64 milionoj da dolaroj devenantaj el koncertoj kaj el proksimume 10 milionoj venditaj sonregistraĵoj[1].
Ŝiaj violonoj[redakti | redakti fonton]
Vanessa-Mae plej ofte uzas du tipoj de violonoj — akustikan violonon Guadagnini aŭ elektran violonon Zeta Jezz.
Guadagnini estis fabrikita en la jaro 1761 kaj aĉetita de ŝiaj gepatroj en aŭkcio kontraŭ 150 000 pundoj. En januaro de 1995 ĝi estis ja ŝtelita, sed polico trovis ĝin je du monatoj pli poste. Vanessa-Mae foje falis kaj disbatis ĝin, sed ĝi estis riparita.
Ŝi uzas du elektrajn violonojn Zeta Jazz, unu el ili estas blanka kaj sur la alia estas kliŝita flago de Usono. Ĝis la jaro 2001 ŝi uzis arĝentan elektran violonon Zeta Jazz.
De tempo al tempo ŝi aĉetas violonojn, pli poste ŝi vendas ilin kaj profitojn ŝi dediĉas al karitato.
Diskaro[redakti | redakti fonton]
Albumoj[redakti | redakti fonton]
- Violin (1990)
- Kids' Classics (1991)
- Tchaikovsky & Beethoven Violin Concertos (Vanessa Mae) (1991/1992)
- The Violin Player (1995)
- The Alternative Record from Vanessa-Mae (1996)
- The Classical Album 1 (12-a de novembro 1996)
- China Girl: The Classical Album 2 (9-a de septembro 1997)
- Storm (Velká Británie: 27-a de oktobro 1997; Usono: 14-a de julio 1998)
- The Original Four Seasons and the Devil's Trill Sonata: The Classical Album 3 (16-a de februaro 1999)
- The Classical Collection: Part 1 (2000)
- Subject to Change (17-a de julio 2001)
- The Best of Vanessa-Mae (5-a de novembro 2002)
- Xpectation (Ĵaz-kunlaboro kun Prince) (2003)
- The Ultimate (23-a de decembro 2003)
- Choreography (2004)
- Platinum Collection (2007)
Specialaj eldonoj[redakti | redakti fonton]
- The Violin Player: Japanese Release (1995)
- The Classical Album 1: Silver Limited Edition (1-a de januaro 1997)
- Storm: Asian Special Edition (1-a de januaro 1997)
- The Original Four Seasons and the Devil's Trill Sonata: Asian Special Edition (1-a de februaro 1999)
- Subject to Change: Asian Special Edition (1-a de julio 2001)
- The Ultimate: Dutch Limited Edition (januaro de 2004)
Unuopaĵoj[redakti | redakti fonton]
- "Toccata & Fugue" (1995)
- "Toccata & Fugue — The Mixes" (1995)
- "Red Hot" (1995)
- "Classical Gas" (1995)
- "I'm a-Doun for Lack O' Johnnie" (1996)
- "Happy Valley" (1997)
- "I Feel Love Part 1" (1997)
- "I Feel Love Part 2" (1997)
- "The Devil's Trill & Reflection" (1998)
- "Destiny" (2001)
- "White Bird" (2001)