Vikipedio:Artikolo de la semajno/2016/42
En nord-ĝermana mitologio Vidaro (norene Víðarr, eventuale "larĝe reganto") estas dio inter la azoj asociita kun vendetto. Víðarr estas priskribita kiel la filo de Odino kaj la jötun Gríðr, kaj estis antaŭdirita venĝi pro la morto de sia patro mortigante la lupon Fenrir ĉe Ragnarök, konflikto kiun li estas priskribinta kiel pluvivanta. Víðarr estas atestita en la Poezia Edda, kompilita en la 13-an jarcento de pli fruaj tradiciaj fontoj, la Proza Edda, verkita en la 13-a jarcento fare de Snorri Sturluson, kaj estas interpretita kiel prezentita kun Fenrir sur la Gosforth Kruco. Kelkaj teorioj ĉirkaŭas la figuron, inkluzive de teorioj ĉirkaŭ ebla rita silento kaj pra-hind-eŭropa bazo.
En la Poezia Edda, Víðarr estas menciita en la poemoj Völuspá, Vafthrúdnismál, Grímnismál, kaj Lokasenna. En strofoj 54 kaj 55 el la poemo Völuspá, sorĉistino rakontas al Odino ke lia filo Víðarr venĝos la morton de Odino ĉe Ragnarök pikante Fenrir en la koro. En strofoj 51 kaj 53 el Vafthrúdnismál, Vafþrúðnir deklaras ke Víðarr kaj lia frato Váli faras ambaŭ vive en la "temploj de la dioj" post kiam la fajro de Surtr cedis kaj tiu Víðarr venĝos la morton de sia patro Odino dividante la malvarmajn mandiblojn de Fenrir en batalo.
Víðarr estas referencita en la libroj de Proza Edda - Gylfaginning kaj Skáldskaparmál:
Lastaj artikoloj de la semajno: Germanio - Schuhplattler - Diandlo