Villagonzalo
| Villagonzalo | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo en Hispanio | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 06473 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 1 212 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 30 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 38° 52′ N, 6° 12′ U (mapo)38.863055555556-6.1969444444444Koordinatoj: 38° 52′ N, 6° 12′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 237 m [+] | ||
| Areo | 41 km² (4 100 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Villagonzalo [+]
| |||
Villagonzalo estas municipo de Hispanio, en la provinco de Badajoz, regiono de Ekstremaduro.
La loĝantoj nomiĝas galapagueros. La censita loĝantaro en 2008 estis de 1.352 loĝantoj.
Situo[redakti | redakti fonton]
Villagonzalo estas situa en la centra parto de Ekstremaduro en la komarko aŭ distrikto Vegas Bajas sed je ties koincido kun la Vegas Altas de la rivero Guadiana, je altitudo de 237 m; je 76 km de Badajoz, provinca ĉefurbo kaj je 2o km de Mérida, la regiona ĉefurbo. La surfaco de ties teritorio estas de 40,8 km².
Ekonomio[redakti | redakti fonton]
Agrikulturo kaj brutobredado.
Historio[redakti | redakti fonton]
La fondo estis kiel domaro dependa de Alange en la 14a jarcento fare de la superulo de la Ordeno de Santiago nome Gonzalo Mexía, de kiu devenas la nomo de la vilaĝo, tio estas Villagonzalo aŭ Vilaĝo de Gonzalo. En 1588 sendependiĝis la vilaĝo de tiu senjorlando pere de la pago de 7.000 dukatoj al Filipo la 2-a, kaj de tiam estis vilaĝo de la jurisdikcio de Mérida.
Tradicioj[redakti | redakti fonton]
Inter ili estas rakontoj pri la ekzisto en la vilaĝo de sonorilo kies sono silentigis la stormoj kaj garantiis sukcesajn naskojn.
Kiel en la tuta regiono tradicias la "matanza" (porkobuĉado), novembre kaj decembre; per tio la familio certigis provizon de viando la tutan jaron.
Demografio[redakti | redakti fonton]
La loĝantaro restis simila dum la unua duono de la 20-a jarcento sed post 1960 la elmigrado forportis grandan parton de la vilaĝanoj. Post 1980 la kvanto stabiliĝis kaj aktuale estas ĉirkaŭ 1.352 loĝantoj.
Festoj[redakti | redakti fonton]
- Festo de Sankta Isidro (15a de majo)
- Festaro (16a de aprilo)
- Festo de la Elmigrintoj (15a de aŭgusto)
- Festo de Kristo (14a de septembro)