A King in New York

El Vikipedio, la libera enciklopedio
A King in New York
filmo
Originala titolo A King in New York
Originala lingvo angla lingvo
Kina aperdato 12 sep. 1957
Ĝenro satirical film or television program, morkomedio, filma dramo, komedia filmo
Kameraado Georges Périnal
Reĝisoro(j) Charlie Chaplin
Produktisto(j) Charlie Chaplin
Scenaro Charlie Chaplin
Loko de rakonto Nov-Jorko
Muziko de Charlie Chaplin
Rolantoj Charlie Chaplin • Dawn Addams • Shani Wallis • Maxine Audley • Jerry Desmonde • Ollie Johnston • Michael Chaplin • Sid James • Phil Brown • Alan Gifford • George Woodbridge • Robert Arden • Yvonne Romain
IMDb
vdr

A King in New York (Reĝo en Novjorko) estas Brita komedia filmo el 1957 reĝisorita de Charlie Chaplin en lia lasta ĉefrolo, kiu prezentas satiran vidon de certaj aspektoj de la usonaj politiko kaj socio. La filmo estis produktita en Eŭropo post la ekzilo de Chaplin de Usono en 1952. Ĝi ne estis prezentita en Usono ĝis 1967.

Intrigo[redakti | redakti fonton]

"Unu el la negravaj ĉagreniĝoj en moderna vivo estas revolucio." Pro revolucio en lia lando, reĝo Igor Shahdov (Charlie Chaplin) venas al Novjorko kun preskaŭ neniu mono, liaj valorpaperoj estis ŝtelitaj fare de lia propra ĉefministro. Li provas kontakti kun la Komisiono pri Atomenergio kun siaj ideoj por uzado de atomenergio por krei utopion.

Ĉe festeno, kiu estas trasmisiata vive per televido (sen lia scio), li malkaŝas, ke li havas iom da sperto en la teatro. Oni proponas al li fari reklamon en televido, sed la ideo al li ne plaĉas. Poste, li tamen faras kelkajn reklamfilmojn por ricevi iom da mono.

Invitita por paroli en progresema lernejo, li renkontas Rupert Macabee (Michael Chaplin), redaktiston de la lerneja gazeto, dekjaran historiiston, kiu donas al li severan anarkiisman prelegon. Kvankam Rupert mem diras, ke li malfidas ĉiujn reĝimojn, liaj gepatroj estas komunistoj. Shahdov mem poste estas suspektata esti komunisto kaj devas alfronti unu el sesioj de Joseph McCarthy. Li estas liberigita je ĉiuj akuzoj kaj decidas reveni al sia reĝino forlasita en Parizo. Sed la gepatroj de Rupert estas malliberigitaj, kaj aŭtoritatoj devigas la infanon malkaŝi la nomojn de la amikoj de liaj gepatroj.

Malĝoja kaj turmentata de sia kulpo, li konfesas al reĝo Shahdov esti "patrioto". Shahdov trankviligas lin, ke la kontraŭkomunista timigado enhavas multe da sensencaĵoj, kaj invitas lin por veni al Eŭropo kun liaj gepatroj por vizito. En kataklisma sceno, Shadov hazarde direktas fortan fluon de akvo de fajrotubo, dum la membroj de HUAC diskuras en paniko - sceno, prezentanta la propran amaran sperton de Chaplin kun tiu organizo.

Aldone al la kondamno de la metodoj de HUAC, la filmo prenas humurajn satirajn pafojn kontraŭ usona komercismo, populara muziko kaj filmo. Festensceno inkludas kelkajn satirajn portretadojn de aktoroj kaj publikaj figuroj de la periodo, inkluzive de Sophie Tucker; kaj ĉu la Reĝo sekvas filmon Man or Woman (Viro aŭ Virino)? (Glen or Glenda).

Sukceso[redakti | redakti fonton]

La filmo sukcesis bone en Eŭropo, sed manko de usona distribuo grave malhelpis ĝian komercan efikon. Eĉ hodiaŭ, adorantoj kaj kritikistoj estas akre dividitaj rilate la valorojn de la filmo. La filmo ricevis "freŝan" aprezon de 80% en la recenzo-agregilo, retejo de Rotten Tomatoes, surbaze de 10 recenzoj.[1]

Rolantaro[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Fonto[redakti | redakti fonton]

En tiu ĉi artikolo estas uzita maŝina traduko de WikiTrans de teksto el la artikolo A King in New York en la angla Vikipedio.