Nacia Popolarmeo
| Nacia Popolarmeo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.svg)
| |||||
.svg)
| |||||
| armearo | |||||
| Komenco | 1-a de marto 1956 vd | ||||
| Fino | 2-a de oktobro 1990 vd | ||||
| Antaŭe | Wehrmacht vd | ||||
| Lando(j) | Germana Demokratia Respubliko vd | ||||
| Sidejo | Strausberg | ||||
| |||||
La Nacia Popolarmeo (germane Nationale Volksarmee NVA) estis la militistaro de Germana Demokratia Respubliko (Orienta Germanio). Ĝi ekzistis inter 1956 kaj 1990.
Historio[redakti | redakti fonton]
Post la dua mondmilito, Germanio estis okupita de kvar aliancanoj: Usono, Britio, Francio, Sovetunio. Unue aliancanoj kontraŭis pri la rearmado de Germanio, sed pro la politika disputo inter aliancanoj, aliancanoj planis krei siajn militfortojn en sia sektoro. En 1948, Soveta Militadministrado en Germanio (SMAD) kreis viglan policon (germane Bereitschaftspolizei), kiu estis armita grupo, kiu kontrolita de provinca registaro. En 1952, en GDR kreiĝis Kazerna Popolpolico, kiu estis faktaj militfortoj de Orienta Germanio.
Laŭ oficiala doktrino reage al la rearmado de FRG kaj ĝia membrigo al NATO la ŝtatoj komunismaj fondis en la 14-an de majo 1955 la Varsovian Pakton kun partopreno de GDR. En la 18-an de januaro 1956 baze de konstitucia ŝanĝo datita de la 26-an de septembro 1955 kreitis NVA per la leĝo Gesetz über die Schaffung der Nationalen Volksarmee und des Ministeriums für Nationale Verteidigung. En la 1-an de marto 1956 estiĝis la unuaj taĉmentoj.
Unue NVA-on konsistigis voluntuloj; ĉar la intencita nombro de 120.000 soldatoj ne realiĝis enkondukitis en la 24-an de januaro 1962 la deviga konskripcio en GDR. La servado daŭris por ĉiuj viroj minimume 18 monatojn.
En 1989 NVA havis 173.000 soldatojn plus 323.000 rezervistojn. La terarmeo estis la plej granda sekcio kun 120.000 viroj, poste la militaeraj fortoj (37.000 viroj) la mararmeo (16.000 viroj). NVA havis duonmodernajn sovetajn armilojn sed neniam atomarmilojn.
Krom NVA ekzistis diversaj aliaj duonmilitaj taĉmentoj en GDR: la landlimtrupoj (47.000 viroj), la Gvardregimento "Feliks Dzierzynski" (7.000 viroj), la Transportpolico (8.500 viroj), la Alarmkompanioj policaj (12.000 viroj) kaj la batalantoj el uzinoj.
Strukturo[redakti | redakti fonton]
Kiel unusola nacia armeo ene de Varsovia Pakto NVA ankaŭ dum pactempo submetita estis al la ĉefkomando de la Pakto. Sur nacia nivelo NVA-on direktis la Ministerio pri nacia defendo (MfNV) devige obeanta al la Ŝtatkonsilio kaj la Nacia defendkonsilio. La oficiroj kvazaŭ komplete estis partimembroj de SED kaj ĉie ajn ene de NVA politoficiroj zorgis pri ideologia propagando. NVA aktive partoprenis la planadon respektive realigon de militaj-politikaj agadoj kiel ekzemple de la finigo de la Praga Printempo kaj de intencitaj strategioj kontraŭ la polaj sindikatoj (1980/81).
En la 2.10.1990 NVA finfine nuligitis, unu tagon antaŭ la Germana reunuiĝo. Laŭ unuigkontrakto parto de la soldatoj ekservis por Bundeswehr escepte de generaloj, admiraloj kaj politoficiroj. Bundeswehr responsis pri ĉiuj demandoj koncernantaj la eksan militistaron orientgermanan kaj armilojn. De la armiloj multaj eksportitis aŭ transformitis en metalrubon.
Fonto[redakti | redakti fonton]
Pikart, Eberhard: "Nationale Volksarmee", en: Microsoft Encarta 2007 Enzyklopädie, Microsoft Corporation 2006 (DVD)
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Peter Joachim Lapp: Ein Staat – eine Armee. Von der NVA zur Bundeswehr. Hrsg. von der Friedrich-Ebert-Stiftung, Bonn 1992, ISBN 3-86077-027-6.
- Walter Jablonsky: NVA – Anspruch und Wirklichkeit, nach ausgewählten Dokumenten. Berlin/Bonn/Herford 1994.
- Daniel Niemetz: Das feldgraue Erbe. Wehrmachtseinflüsse im Militär der SBZ/DDR. Ch. Links Verlag, Berlin 2006, ISBN 3-86153-421-5.
- Stephan Fingerle: Waffen in Arbeiterhand?. Ch. Links, Berlin 2001, ISBN 3-86153-243-3.
- Hans Ehlert: Armee ohne Zukunft. 2. Auflage. Ch. Links, Berlin 2002, ISBN 3-86153-265-4.
- Gunnar Digutsch: Das Ende der Nationalen Volksarmee und der Aufbau der Bundeswehr in den neuen Ländern. Peter Lang, Frankfurt am Main/Berlin 2004, ISBN 3-631-53071-4.
- Winfried Heinemann: Die DDR und ihr Militär (= Beiträge zur Militärgeschichte, Militärgeschichte kompakt. Band 3). Oldenbourg, München 2011, ISBN 978-3-486-70443-3.
- Klaus Froh, Rüdiger Wenzke: Die Generale und Admirale der NVA. Ein biographisches Handbuch. 4. Auflage. Ch. Links, Berlin 2000, ISBN 3-86153-209-3.
- Hans Werner Deim, Hans-Georg Kampe, Joachim Kampe, Wolfgang Schubert: Die militärische Sicherheit der DDR im Kalten Krieg. Meißler, Hönow 2008, ISBN 978-3-932566-80-6.
- Klaus-Peter Möller: Der wahre E: ein Wörterbuch der DDR-Soldatensprache. Lukas Verlag, Berlin 2000, ISBN 3-931836-22-3.
- Horst Stechbarth: Soldat im Osten. Erinnerungen und Erlebnisse aus fünf Jahrzehnten. 1. Auflage Edition Stad + Buch, Hüllhorst 2006, ISBN 3-920621-10-7.
- Jürgen Fuchs (Schriftsteller)|Jürgen Fuchs: Das Ende einer Feigheit. Roman, Rowohlt, Reinbek bei Hamburg 1988, 1992.
- Dieter Farwick (Hrsg.): Ein Staat – eine Armee. Von der NVA zur Bundeswehr. Report Verlag, Frankfurt am Main u.a. 1992, ISBN 3-9802828-2-1.
- Christoph D. Brumme: Tausend Tage.Kiepenheuer & Witsch, Köln, ISBN 3-462-02631-3 Roman von (1997), Unteroffizierskarriere in einer + NVA-Kaserne der 1980er-Jahre
- Stefan Wolter: Hinterm Horizont allen - Der Prinz von Prora. Erfahrungen eines NVA-Bausoldaten, Halle 2005, 3. Aufl. 2010, ISBN 978-3866340282.
- Stefan Wolter: Geheime Aufzeichnungen eines Bausoldaten in Prora. Courage in der Kaserne (Schriftenreihe Denk-MAL-Prora Bd. 2), Halle 2011, ISBN 978-3862376308.
- Wolfgang Repke: Prora, Block V, TH 4. Mein NVA-Reservistendienst 1988. (Schriftenreihe Denk-MAL-Prora Bd. 5), Halle 2013, ISBN 978-3-95486-388-4.
- Bernhard Chiari und Magnus Pahl (Hrsg.): Auslandseinsätze der Bundeswehr, hier: Klaus Storkmann: Historisches Erbe: Die Nationale Volksarmee der DDR und die 'Dritte Welt', Verlag Bernhard Schöningh, Paderborn 2010 ISBN 978-3-506-76914-5.
- Winfried Heinemann: Die DDR und ihr Militär. Herausgegeben vom Militärgeschichtliches Forschungsamt, R. Oldenbourg Verlag, München 2011. ISBN 978-3-486-70443-3.
- Sebastian Kranich: „Erst auf Christus hören, dann auf die Genossen“. Bausoldatenbriefe: Merseburg, Wolfen, Welzow 1988/89. Projekte-Verlag 188, Halle 2006. ISBN 3-86634-125-3.
- Peter Joachim Lapp: Schüler in Uniform - Die Kadetten der Nationalen Volksarmee. Helios, Aachen 2009, ISBN 978-3-86933-003-7.
- Peter Joachim Lapp: Die zweite Chance. Wehrmachtsoffiziere im Dienste Ulbrichts. Helios, Aachen 2010, ISBN 978-3-86933-023-5.
- Christian Th. Müller: Tausend Tage bei der Asche. Unteroffiziere in der NVA. Ch. Links, Berlin 2003, ISBN 978-3-86153-297-2.
- Matthias Rogg: Armee des Volkes? Militär und Gesellschaft in der DDR. Ch. Links, Berlin 2008, ISBN 978-3-86153-478-5.
- Wilfried Kopenhagen: Die Landstreitkräfte der NVA. Motorbuch Verlag, Stuttgart 2003 ISBN 3-613-02297-4.
- Klaus Storkmann: Geheime Solidarität. Militärbeziehungen und Militärhilfen der DDR in die »Dritte Welt«, Ch. Links, Berlin 2012. ISBN 978-3-86153-676-5.
- Holger Richter: Güllenbuch. Eine Bausoldatengeschichte, Anderbeck Verlag, 2004. ISBN 978-3-937751-04-7.
- Kurt Schmidt (Hrsg.): "Die Raketentruppen der NVA", Militärverlag, Berlin, 2013, ISBN 978-3-360-02717-7.