Ciklopropanolo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ciklopropanolo
Plata kemia strukturo de la Ciklopropanolo
Tridimensia strukturo de la Ciklopropanolo
Kemia formulo
C3H6O
CAS-numero-kodo 16545-68-9
ChemSpider kodo 109961
PubChem-kodo 123361
Fizikaj proprecoj
Aspekto xxx
Molmaso 58.0791 g·mol−1
Denseco 0.917 g cm−3
Fandpunkto xxx °C
Bolpunkto 102 °C
Sekurecaj Indikoj
Risko R10 R36/37/38
Sekureco S37
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1]
GHS Damaĝo-piktogramo
05 – Koroda substanco 06 – Venena substanco
GHS Signalvorto Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj H301, H318
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P264, P270, P280, P301+310, P305+351+338, P310, P321, P330, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Ciklopropanolo estas organika komponaĵo konsistante je ciklopropana ringo substituita de unu grupo hidroksila. Ĝi estas cikla alkoholo kaj malstabila kombinaĵo. La kemiaĵo estas utila kiel reakcianto ĉar per ĝi la ciklopropila grupo enkondukiĝas en esteroj, sulfatoj kaj aminoj.

Historio[redakti | redakti fonton]

Ciklopropanolo estis unue sintezita en 1942 far D. L. Cottle kaj J. K. Magrane ekde la epiklorohidrino kun magnezia bromido kaj fera (III) klorido. Ekde tiam, vastaj esploroj estis faritaj por la preparado de ĉi-komponaĵo kaj ties derivaĵoj ĉar ili estas utilaj, ne nur rilate al sintezoj, sed ankaŭ kiel enzimaj inhibantoj, insekticidoj, antifungaĵoj, antitumoraj agentoj kaj antibiotikoj.

Sintezoj[redakti | redakti fonton]

  • Enzima oksidado: Biologie ciklopropanolo estas sintezata de la bakterio Methyloccocus capsulatus pere de la unuoksigenaza enzimo:[2][3]
Biologia sintezo de ciklopropanolo.
Sintezo de ciklopropanolo ekde la 1,3-dukloro-izopropanolo.
Sintezo de ciklopropanolo ekde la ciklopropanono.

Reakcio[redakti | redakti fonton]

La ciklopropanola molekulo estas alte malstabila pro ĝia ringa strukturo, kaj ankaŭ pro ĝia kapableco al reakcioj kiuj skuas la aperturon de la ringo. Aparte, la komponaĵo povas sperti reakcion de molekula rearanĝo kiu rezultas en ringo-rompo kaj formado de la propanalo, struktura izomero de la ciklopropanolo.

Izomerio de la ciklopropanolo kun la propanalo.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]