Saltu al enhavo

François Fillon

El Vikipedio, la libera enciklopedio
François Fillon
Persona informo
François Fillon
Naskiĝo 4-an de marto 1954 (1954-03-04) (70-jaraĝa)
en Le Mans
Religio katolika eklezio vd
Etno Francoj vd
Lingvoj franca vd
Loĝloko Luarlandoj vd
Ŝtataneco Francio vd
Alma mater Saint-Charles Sainte-Croix (Le Mans) (fr) Traduki (1969–1972)
Universitato de Majno
Instituto pri Politikaj Studoj de Parizo
Château des Perrays (en) Traduki
Universitato de Parizo Kartezio
Paris Cité University (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Les Républicains (2015–)
Unuiĝo por Popola Movado (2002–2015)
Rassemblement Pour la République (1977–2002) Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo François Fillon
Familio
Patrino Anne Fillon Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Dominique Fillon (en) Traduki kaj Pierre Fillon (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Penelope Fillon (1980–) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj 5
Profesio
Alia nomo Mister Nobody vd
Okupo Parlamenta asistanto (1976–1977)
advokato
politikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Parizo vd
Verkado
Verkoj Q116063621 vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

François FILLON (IFA: [fʁɑ̃.swa fi.jɔ̃]; naskiĝinta je 4-a de marto 1954 en Le Mans, Sarthe) estas franca politikisto. Li estis ĉefministro de Francio de la 17-a de majo 2007 ĝis la 10-a de majo 2012.

Kiel ano de la partio UMP, Fillon fariĝis la Ministro pri Laboro de Jean-Pierre Raffarin en 2002, kaj plenumis polemikajn reformojn de la 35-hora laborsemajna leĝo, kaj de la franca pensia sistemo (Loi Fillon). Li fariĝis Ministro pri Edukado kaj Esplorado en 2004, kaj proponis la multedebatitan Leĝon Fillon pri Edukado. En 2005, la nova registaro de Dominique de Villepin ne inkluzivis lin, sed li elektiĝis kiel senatano por la departemento Sarthe. Lia rolo kiel politika konsilisto en la sukcesa prezidenta kampanjo de Nicolas Sarkozy gvidis lin al sia nuna posteno.

Kandidato al la malfermita primaro de la dekstro kaj centro de 2016, li subtenas liberalan-konservativan programon; Li venkas la duan baloton kontraŭ Alain Juppé kaj iĝas kandidato de sia partio por la prezidenta elekto en 2017.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]