Jakob Schmid
| Jakob Schmid | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 14-an de marto 1869 |
| Morto | 2-an de junio 1955 (86-jaraĝa) |
| Lingvoj | Esperanto |
| Ŝtataneco | Svislando 
|
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto
|
Jakob SCHMID [ŝmid] (naskiĝis la 14-an de marto 1869 en Dietwil, mortis la 2-an de junio 1955[1]) estis svisa esperantisto kaj ŝtata oficisto (publika ekonomio). Li estis membro de la Lingva Komitato kaj de la Svisa Ekzamena Komitato. Pli frue li estis prezidanto de SES kaj de Esperanto-Societo Bern. Li gajnis premion en la Internaciaj Floraj Ludoj, verkis lernolibron por germanlingvanoj kaj kontribuis al Svisa Antologio.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Esperanto-Lehrbriefe. Bern: Svisa Esperanto-Societo, [proksimume 1965].
Tradukoj[redakti | redakti fonton]
- René de Saussure: Die "Mängel" des Esperanto. [Proksimume 1908]. 16 paĝoj.
- Karl W. Bührer kaj Adolf Saager: La organizado de la intelekta laboro per "La Ponto". (Die Organisierung der geistigen Arbeit durch "Die Brücke".) Ansbach: Seybold, 1911. 157 paĝoj.
- Ernst Zahn: La patrino. Dresden: Ader & Borel, [1913]. 55 paĝoj. (Esperanta Biblioteko Internacia 27.)
- Gottfried Keller: La forĝisto de sia feliĉo. Virgino kaj monakino. En: Svisa Antologio. Budapest: Literatura Mondo, 1939. Paĝoj 86-116.
- Jakob Christoph Heer: Ĉe la sanktaj akvoj. Romano el la svislanda montegaro. 2-a eldono. Bern: Svisa Esperanto-Societo, [proksimume 1964]. 213 paĝoj. (Tradukis A. BADER, P. Lebrun kaj Jakob Schmid.)
