Amand von Schweiger-Lerchenfeld
| Amand von Schweiger-Lerchenfeld | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 17-an de majo 1846 en Vieno | |
| Morto | 24-an de aŭgusto 1910 (64-jaraĝa) en Vieno | |
| Etno | aŭstroj vd | |
| Lingvoj | germana vd | |
| Ŝtataneco | Aŭstrio-Hungario  vd
| |
| Alma mater | Tereza milita akademio vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | ĵurnalisto verkisto militisto vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Amand von SCHWEIGER-LERCHENFELD ) naskiĝinta la 17-an de majo 1846 en Vieno, mortinta la 24-an de aŭgusto 1910 samloke) estis aŭstra vojaĝverkisto kaj oficiro.
Vivo kaj agado verkista[redakti | redakti fonton]
_-_1887.jpg)
Schweiger-Lerchenfeld iĝis oficiro kaj partoprenis en 1866 la kampanjon en Italujo. En 1871 li retiriĝis el la armea servo kaj ekvojaĝis multe, ofte en la Proksiman Orienton; la travivaĵojn tieajn li popularstile rakontis en tre multaj verkoj.
Krom kelkaj gvidlibroj (»Italienische Alpenseen«, Vieno 1888; »Griechenland«, Würzburg 1890; »Dalmatien«, 6-a eldono Vieno 1905) menciindas i.a. la jeno: »Unter dem Halbmond, ein Bild des ottomanischen Reiches und seiner Völker« (Jena 1876); »Armenien« (Jena 1878); »Bosnien, das Land und seine Bewohner« (2-a eldono Vieno 1879); »Zwischen Pontus und Adria« (Vieno 1879); »Serail und Hohe Pforte« (anonym, Vieno 1879); »Arabische Landschaften« (Vieno 1879); »Der Orient« (Vieno 1881); »Griechenland in Wort und Bild« (Leipzig 1882); »Die Adria« (Vieno 1882); »Abbazia. Idylle von der Adria« (Vieno 1883); »Von Ozean zu Ozean- (Vieno 1884);. Afrika, der dunkle Erdteil« (Vieno 1885); »Zwischen Donau und Kaukasus« (Vieno 1886); »Das Mittelmeer« (Freiburg 1888); »Unterwegs. Schilderungen und Naturansichten« (Vieno 1891–95, 10 partoj); »Alpenglühen, Naturansichten und Wanderungen« (Stuttgart 1892); »Die Donau« (Vieno 1895).
Nek mankis kulturhistoriaĵoj bele ilustritaj, jen: »Das Frauenleben der Erde« (Vieno 1880); »Das eiserne Jahrhundert« (Vieno 1883); »Im Kreislauf der Zeit, Beiträge zur Ästhetik der Jahreszeiten« (Vieno 1885); »Das neue Buch der Natur« (Vieno 1891–92, 2 Bde.); »Vom rollenden Flügelrad. Darstellung der Technik des heutigen Eisenbahnwesens« (Vieno 1894); »Das Buch der Experimente« (Vieno 1896); »Im Reiche der Kyklopen. Darstellung der Stahl- und Eisentechnik« (Vieno 1898–1900); »Frauenreiz« (Vieno 1900); »Das neue Buch von der Wellpost« (Vieno 1901); »Die Frauen des Orients« (Vieno 1903); »Kulturgeschichte. Werden und Vergehen im Völkerleben« (Vieno 1906, 2 volumoj) kaj »Atlas der Himmelskunde« (Vieno 1897). Ekde 1889 li respondecis pri la eldono de la gazeto »Der Stein der Weisen« (Vieno).
Fonto[redakti | redakti fonton]
Meyers Großes Konversations-Lexikon, volumo 18. Leipzig 1909, p. 171-172 (tie ĉi interrete)