Béla Pukánszky (literaturhistoriisto)
| Béla Pukánszky | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 22-an de decembro 1895 en Bratislavo |
| Morto | 26-an de oktobro 1950 (54-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Tombejo Farkasrét, 34/2-1-55 
|
| Lingvoj | hungara • germana |
| Ŝtataneco | Hungario
|
| Alma mater | Universitato Eötvös Loránd - homa scienco (–1918)
|
| Familio | |
| Edz(in)o | Jolán Kádár Pukánszkyné (1924–1950)
|
| Okupo | |
| Okupo | literaturhistoriisto universitata instruisto germanisto literatursciencisto man of letters (en) 
|
Béla Pukánszky [pukAnski], laŭ hungarlingve kutima nomordo Pukánszky Béla estis hungara literaturhistoriisto, profesoro, membro korespondanta de Hungara Scienca Akademio (1932).
Béla Pukánszky [1] naskiĝis la 22-an de decembro 1895 en Hungara reĝlando en Pozsony (nuntempa Bratislavo en Slovakio). Li mortis la 26-an de oktobro 1950 en Budapeŝto.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Béla Pukánszky frekventis universitaton en Budapeŝto, poste li eklaboris kiel lektoro. En 1927 li ekinstruis en Universitato de Budapeŝto kiel privata profesoro. Li estis nomita katedrestro en 1941 en universitato en Debrecen, kie li instruis la germanajn lingvon kaj literaturon. En la studjaro de 1947 li iĝis dekano, sekvontjare rektoro. Li estis la plej grava kreinto de la germanlingva literaturo en Hungarlando.
Verkaro (elekto)[redakti | redakti fonton]
- Herder hazánkban (1918)
- A magyarországi német irodalom története (Historio de la hungaria germana literaturo), (1926)
- Hegel és magyar közönsége (1932)
- Erdélyi szászok és magyarok (Transilvaniaj saksoj kaj hungaroj), (1942)