Nikolao de Oresme

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Nikolao de Oresme
Episkopo de Lisieux
Eltirita de la verko "Traktato de la Sfero", el la Franca Nacia Biblioteko
Eltirita de la verko "Traktato de la Sfero", el la Franca Nacia Biblioteko
Persona informo
Nicole Oresme
Naskonomo Nicole Oresme
Naskiĝo 1320
en Allemagnes, nune Fleury-sur-Orne,  Francio
Morto 11-a de julio 1382
en Lisieux,  Francio
Religio katolika eklezio vd
Lingvoj Mezepoka latinomeza franca vd
Ŝtataneco Reĝlando Francio vd
Alma mater Universitato de Parizo • Collège de Navarre vd
Profesio
Okupo filozofo • matematikisto • ekonomikisto • katolika sacerdoto • astronomo • muzikologo • profesoropsikologotradukistofizikisto • teologo • katolika episkopo vd
Laborkampo filozofo vd
Verkado
Verkoj Livre de yconomique ❦
Livre de Politiques ❦
Questiones de spera ❦
Expositio et quaestiones in Aristotelis De anima ❦
Livre des ethiques ❦
Quodlibeta ❦
De moneta ❦
Traité des monnoies ❦
Le traictié de l'espere ❦
Tractatus contra judiciarios astronomos ❦
Tractatus de configurationibus qualitatum et motuum ❦
Le livre de divinacions ❦
Questiones super Physicam ❦
De visione stellarum ❦
Questiones super Geometriam Euclidis ❦
De motibus spherarum ❦
Tractatus de commensurabilitate vel incommensurabilitate motuum celi ❦
Questiones de sensu ❦
Tractatus de commensurabilitate vel incommensurabilitate motuum celi ❦
De proportionibus proportionum ❦
De communicatione idiomatum ❦
Questiones super De generatione et corruptione ❦
Questiones super quatuor libros meteorum ❦
Inter omnes impressiones ❦
Algorismus proportionum vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Nikolao de ORESME (france Nicolas Oresme) (naskiĝis en 1320 en Allemagnes, nune Fleury-sur-Orne, mortis la 11-an de julio 1382 en Lisieux) estis franca filozofo, ekonomikisto, matematikisto kaj fizikisto kaj unu el la ĉefaj fondintoj de la moderna scienco.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Katolika episkopo de Lisieux kaj konsilanto de reĝo Karolo la 5-a la saĝa. Rekonita tradukisto kaj komentisto de la verkoj de Aristotelo (i.a. kiel la unua latinigis Etikon de Nikomaĥo). Li esploris la jenajn sciencojn: matematikon, ekonomikon, fizikon kaj astronomion.

Liaj sukcesoj estis:

  • kreo de la franca scienca terminologio,
  • en matematiko – enkonduko de potenco je frakcia potenciganto,
  • en astronomio – koncepto de diurna movo de la Tero,
  • en ekonomiko – pioniraj prilaboraĵoj pri la teorio de mono.

Elektita verkaro[redakti | redakti fonton]

  • Aristotelis De caelo, et mundo (La libro pri la ĉielo kaj la mondo) de Aristotelo
  • De proportionibus proportionum, and Ad pauca respicientes, Universitato de Wisconsin, 1966
  • Quaestiones Super Geometriam Euclidis
  • Quaestio de Apparentia Rei
  • Epistola Luciferi Ad Spirituales. 1549 Eldonita de Markus Flacius
  • Tractatus de Configurationibus Qualitatum Et Motuum: Questiones Super Geometriam Euclidis.
  • Tractatus de origine & jure nec non & de mutationibus Monetarum (Traktato pri la unua elpenso de la moneroj)
  • Le traicte de la sphere 1525
  • Tractatus de latitudinibus formarum 1486
  • Blasius Pellecanus, Quaestiones super tractatus de latitudinibus formarum 1482
  • De causis mirabilium

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]