Friedrich Kiel
| Friedrich Kiel | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 8-an de oktobro 1821 en Puderbach |
| Morto | 13-an de septembro 1885 (63-jaraĝa) en Berlino |
| Mortokialo | Trafikakcidento 
|
| Tombo | Alter Friedhof der Zwölf-Apostel-Gemeinde (en) 
|
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Reĝlando Prusio |
| Okupo | |
| Okupo | komponisto de klasika muziko komponisto pianisto instruisto muzikinstruisto universitata instruisto violonisto
|
Friedrich Kiel (naskiĝis la 8-an de oktobro 1821 en Bad Laasphe-Puderbach, mortis la 13-an de decembro 1885 en Berlino) estis germana komponisto de la romantismo kaj muzikpedagogo. Li estis unu el la plej renomaj kompozicio-instruistoj siatempaj kaj apartenis al la elstaraj komponistoj de la generacio inter Robert Schumann kaj Johannes Brahms.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
Pianoverkoj[redakti | redakti fonton]
Piano je du manoj[redakti | redakti fonton]
- op. 1 Bilder aus der Jugendwelt (1850);
- op. 1 „15 Canons im Kammerstyl“, dediĉita al Franz Liszt (1852);
- op. 2 Ses fugoj (1850)
- op. 4 Kapriĉetoj (1850)
- op. 5 Tri romancoj (1850);
- op. 7 Ses valsoj (1850)
- op. 8 Tri pianaĵoj (1856)
- op. 10 Kvar duvoĉaj fugoj (1856)
- op. 14 Granda polonezo C-maĵora (1858);
- op. 15 Melodioj (1858);
- op. 17 Variacioj kaj fugo f-minora (1860)
- op. 18 Dek pianaĵoj (1860)
- op. 19 Du impromptuoj (1860)
- op. 21 Resonaĵoj (1861)
- op. 26 Du kapriĉoj (1863);
- op. 27 Tarantelo (1864);
- op. 28 Suito [Sonato - Imprompto - Skerco - Nokturno] (1864);
- op. 36 Tri Ĝigoj (1864)
- opp. 38/41 Vojaĝmemoroj por piano. 2 kajeroj (1865);
- op. 45 Vaso (1866)
- op. 55 Kvar karakterpecoj (1868)
- op. 56 Fantaziaĵo e-minora (1869)
- op. 59 Tri humoreskoj (1870)
- op. 62 Popolmelodioj kun variadoj (1870)
- op. 68 Fantazio Ab-maĵora (1871);
- op. 71 Tri pianaĵoj (1872)
- op. 72 Ses pianaĵoj (1872);
- op. 79 Ses impromptuoj (1881)
- sen op. Du nokturnoj (publikite en 1875)
- sen op. Studaĵoj
- sen op. Bolero (publikite en 1875);
- sen op. Valso-kapriĉo ("Albumblatt") (1879);
- sen op. Hungaraĵo
- sen op. Melodio D-maĵora (1876)
- sen op. Sep fugoj
- sen op. Fugeto F.H...g
Piano je kvar manoj[redakti | redakti fonton]
- op. 6 Du etaj sonatoj (1850);
- op. 13 Facilaj pianaĵoj (1858);
- op. 23 Variacioj pri propra temo (1861);
- op. 42 Humoreskoj (1865)
- op. 47 Valso (1866)
- op. 48 Valso (1866)
- op. 57 Facilaj pecoj (1869);
- op. 74 10 solopecoj por piano je kvar manoj (1873)
Piano kaj orkestro[redakti | redakti fonton]
- op. 30 Konĉerto por piano kaj orkestro für Pianoforte und Orchester Bb-maĵora (1864),
- sen op. Fantazio por piano kaj orkestro "Dediĉita al lia moŝto la reĝo de Prusio" (ĉ. 1841),
Ĉambromuziko kun piano[redakti | redakti fonton]
Piano kaj violono[redakti | redakti fonton]
- op. 16 Sonato d-minora por piano kaj violono (1860)
- op. 35 Du sonatoj d-minora und F-maĵora por piano kaj violono (1864)
- op. 37 Variacioj pri sveda popolkanto (1865) por piano kaj violono;
- op. 49 Kvar romancoj por piano kaj violono (1867)
- op. 51 Sonato por piano kaj violono (1868)
- op. 54 Germanaj rondodanco por piano kaj violono (1868)
- op. 70 Du solopecoj por piano kaj violono (1872);
- op. 77 Eta suito por piano kaj violono (1881)
Piano kaj vjolo[redakti | redakti fonton]
- op. 66 Ländler por piano kaj vjolo (1871);
- op. 67 Sonato por piano kaj vjolo (1871)
- op. 69 Tri romancoj por piano kaj vjolo (1871)
Piano kaj violonĉelo[redakti | redakti fonton]
- op. 9 Melodioj por piano kaj violonĉelo (1856)
- op. 11 „Vojaĝbildoj“ por piano kaj violonĉelo (1858);
- op. 12 Tri pecoj por piano kaj violonĉelo (1858);
- op. 52 Sonato a-minora por piano kaj violonĉelo (1868)
- sen op. Sonato D-maĵora por piano kaj violonĉelo
Pianotrio[redakti | redakti fonton]
- op. 3 Pianotrio D-maĵora (1850)
- op. 22 Pianotrio A-maĵora (1861)
- op. 24 Pianotrio Eb-maĵora (1861)
- op. 33 Pianotrio c#-minora (1863)
- op. 34 Pianotrio G-maĵora (1864)
- op. 65/1 Pianotrio A-maĵora (1871)
- op. 65/2 Pianotrio g-minora (1871)
Pianokvarteto[redakti | redakti fonton]
- op. 43 Pianokvarteto a-minora (1866)
- op. 44 Pianokvarteto E-maĵora (1866)
- op. 50 G-maĵora (1867)
Pianokvinteto[redakti | redakti fonton]
- op. 75 Pianokvinteto A-maĵora (1874)
- op. 76 Pianokvinteto c-minora (1874)
Piano kaj kantvoĉo[redakti | redakti fonton]
- op. 31 Lidociklo (1864) por kantvoĉo kaj piano
Arĉkvartetoj[redakti | redakti fonton]
- op. 53/1 Arĉkvarteto a-minora (1868)
- op. 53/2 Arĉkvarteto Ebmaĵora (1868)
- op. 73 Valso por arĉkvarteto (1872)
- op. 78 Valso por arĉkvarteto (1881)
Ĥoraĵoj[redakti | redakti fonton]
- op. 32 Du motetoj por trivoĉa inĥoro kun piano (1864)
- op. 64 Ses sakralaj kantoj por inĥoro aŭ knabĥoro (1869)
- op. 82 Ses motetoj or miksita ĥor (publikigite en 1883; noveldono Berlino 2007)
Ĥoro kaj orkestro[redakti | redakti fonton]
- op. 20 Rekviemo f-minora por solovoĉo, ĥoro kj orkestro (1861), unua prezentado la 8-an de februaro 1862
- op. 25 Stabat mater por inĥoro kaj solovoĉo kun orkestro (1864)
- op. 29 130-a psalmo por solovoĉoj, inĥoro kaj orkestro (1864), unua prezentado 1869
- op. 40 „Missa solemnis“ por orkestro kaj ĥoro (1865), unua prezentado la 21-an de marto 1867
- op. 46 Te Deum por solovoĉoj, ĥoro kaj orkestro (1866), unua prezentado la 21-an de marto 1867[1]
- op. 60 „Christus“ - Oratorio por solovoĉoj, ĥoro kaj orkestro (1870), unua prezentado la 4-an de aprilo 1874 in Berlin
- op. 63 Du kantaĵoj laŭ Novalis por miksita ĥoro kaj orkestro (1870)
- op. 80 Rekviemo Ab-maĵora, unua prezentado la 20-an de novembro1881
- op. 83 Oratorio „Der Stern von Bethlehem“ (publikigite en 1884), unua prezentado la 25-an de aprilo 1884 en Berlino
Orkestro[redakti | redakti fonton]
- op. 39 Tri militmarŝoj (1865)
- op. 61 Kvar marŝoj (1870)
- sen op. Uverturo C-maĵora
- sen op. Uverturo d-minora
Orgenverkoj[redakti | redakti fonton]
- op. 58 Tri fantazioj (1869)
Lernintoj[redakti | redakti fonton]
- Waldemar von Baußnern (1866-1931)
- Wilhelm Berger (1861–1911)
- August Bungert (1845-1915)
- Robert Kahn (1865–1951)
- Hugo Kaun (1863-1932)
- Arnold Krug (1849–1904)
- Arnold Mendelssohn (1855–1933)
- Jean Louis Nicodé (1853-1919)
- Rikard Nordraak (1842–1866)
- Zygmunt Noskowsi (1846–1909)
- Siegfried Ochs (1858–1929)
- Ignacy Jan Paderewski (1860–1941)
- Franz Ries (1846-1932)
- Arthur Seidl (1863-1928)
- Ernst Hermann Seyffardt (1859-1942)
- Emil Sjögren (1853–1918)
- Charles Villiers Stanford (1852–1924)
- Bernhard Stavenhagen (1862-1914)
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Friedrich-Kiel-Studien, eldonita nome de la societo Friedrich Kiel fare de Peter Pfeil, eldonejo Dohr, ISSN 0945-2036
- vol. 1 ISBN 3-925366-17-2
- vol. 2 ISBN 3-925366-24-5
- vol. 3 ISBN 3-925366-58-X
- vol. 4 ISBN 3-936655-04-9
- vol. 5 ISBN 3-936655-40-5
- Hans Joachim Moser: Musiklexikon. Max Hesses Verlag, Berlin-Schöneberg 1935, p. 392
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Pia Waldbröl: Das Te Deum für Soli, Chor und Orchester (op.46) von Friedrich Kiel. Eine Analyse unter besonderer Berücksichtigung der polyphonen Elemente. Bonn, 1982. In: Friedrich Kiel-Studien Band 5, hrsg. Peter Pfeil, i. A. d. Friedrich-Kiel-Gesellschaft e. V., Dohr, Köln 2006, ISBN 3-925366-40-7 (ISSN 0945-2036)
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Informoj pri Friedrich Kiel en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko (germane)
- Friedrich-Kiel-Gesellschaft
- Friedrich Kiel Kammermusik Arkivigite je 2007-07-05 per la retarkivo Wayback Machine Soundbites (Tonclips d.H. Kurztonabschnitte) z.B. von Klaviertrio Nr,1, Op.3, Nr.6 Op.65 Nr.1, Nr.7 Op.65 Nr.2, Streichquartett Nr.1, Op.53 Nr.1, Klavierquintette Opp.75 & 76 und auch Op.73 Drei Walzer fur Streichquartett.