Robert Taft

Robert Taft
Persona informo
Robert A. Taft
Naskiĝo	8-an de septembro 1889 (1889-09-08) en Cincinnati
Morto	31-an de julio 1953 (1953-07-31) (63-jaraĝa) en Nov-Jorko
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Pankreata kancero vd
Tombo	Cincinnati vd
Religio	Episkopa Eklezio de Usono vd
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Usono vd
Alma mater	Universitato Yale (–1910) elementa lernejo elementa lernejo jura altlernejo Harvard (–1913) Yale College (en) vd
Partio	Respublikana Partio vd
Subskribo
Familio
Dinastio	Taft family vd
Patro	William H. Taft vd
Patrino	Helen Herron Taft (en) vd
Gefratoj	Charles Phelps Taft II (en) kaj Helen Taft Manning (en) vd
Edz(in)o	Martha Wheaton Bowers Taft (en) (1914–) vd
Infanoj	William Howard Taft III (en) , Horace Dwight Taft (en) , Robert Taft Jr. (en) , Lloyd Bowers Taft (en) vd
Profesio
Okupo	advokato (1913–) politikisto juĝisto direktoro vd
Aktiva en	Vaŝingtono • Columbus vd
Postenoj Postenoj usona senatano (1953–1953) usona senatano (1951–1953) usona senatano (1949–1951) usona senatano (1947–1949) usona senatano (1945–1947) usona senatano (1943–1945) usona senatano (1941–1943) usona senatano (1939–1941) member of the State Senate of Ohio (en) (1931–1933) Ohio state representative (en) (1921–1926) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Robert Alphonso TAFT (naskiĝis la 8-an de septembro 1889 en Cincinnati, Ohio; mortis la 31-an de julio 1953 en Novjorko) estis frakciogvidanto de la Respublikana Partio en la Usona Senato dum 14 jaroj (1939–1953), reprezentanto de la konservativaj tradicioj. Li dufoje kandidatis pri prezidenteco - sensukcese.

Li estis filo de William Howard Taft, 27-a prezidento de Usono (1909-13). Li eklaboris en 1913, en Ohio-ŝtato kiel advokato, krom tio li iĝis sukcesa entreprenisto. Dum la unua mondmilito li laboris kiel nutraĵ- poste helpafera ministeria konsilisto. Li estis membro de parlamento de Ohio (1921-26) kaj de la senato (1931-32).

Oni elektis lin en 1938 en senaton de Usono kaj baldaŭ iĝis influa homo en Vaŝingtono. Li rifuzis la socialajn elementoj de la New Deal-programo kaj postulis ŝtatan ŝparemon, bilancitan buĝeton kaj limigon de rajtoj de la federacia registaro. Antaŭ japana bombardado de Pearl Harbor (decembro 1941), li forte kontraŭis usonan partoprenon en la dua mondmilito.

Kiam la respublikanoj en 1946 atingis plimulton en la Kongreso, Taft – kiel partia frakcigvidanto en la senato – akiris gravan influopotencon. Lia plej granda sukceso en la senato estis la akceptigo de la laborjura leĝo de Taft-Hartley (1947). Tiu leĝo limigis agadterenon de la sindikatoj.

Li reprezentis konsekvencan izolacian politikon, li kontraŭis ex post la dua mondmilito la mondpolitikan rolon de Usono (ekz. tra la NATO).