Ede Solymos

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ede Solymos
Persona informo
Naskiĝo 30-an de januaro 1926 (1926-01-30)
en Kalocsa
Morto 27-an de majo 2008 (2008-05-27) (82-jaraĝa)
en Baja
Lingvoj hungara
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Universitato Eötvös Loránd
Familio
Edz(in)o Márta Göldner
Okupo
Okupo muzeologo • etnografo
vdr

Ede Solymos [ŝojmoŝ], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Solymos Ede estis hungara etnografo, muzeologo, muzeestro. Lia origina familia nomo estis Scharffenberger [ŝarfenberger].

Busto pri Ede Solymos

Ede Solymos[1] naskiĝis la  30-an de januaro 1926(nun 1926-01-30) en Kalocsa, li mortis la 27-an de majo 2008 en Baja.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Ede Solymos maturiĝis en jezuita gimnazio en sia naskiĝurbo en 1944, poste li akiris muzeologian diplomon en Scienca Universitato Loránd Eötvös en 1950. Post la diplomo li estis muzeologo en Baja (kie pli frue li jam praktikadis), post monatoj ankaŭ muzeestro ĝis la emeritiĝo en 1985. Intertempe li kandidatiĝis en 1960 antaŭ la Hungara Scienca Akademio. Lia ĉefa temo estis vivo de la fiŝistoj. Li edziĝis en 1951, vidviĝis en 2006, lia edzino naskis 2 filinojn en 1952 kaj 1954. Li ricevis premiojn inter 1967-2002.

Elektitaj kontribuoj[redakti | redakti fonton]

  • Nyomó. (1948)
  • Halászélet a Duna magyarországi szakaszain. (1954)
  • A Türr István Múzeum története és ismertetése. (1958)
  • A Duna magyarországi szakaszának népi halászata. (2 volumoj, disertaĵo, 1959)
  • Dunai halászat. Népi halászat a magyar Dunán. (monografio, 1965, tralaborita: 2005)
  • Studien zur europäischen traditionellen Fischerei. Konferenz für Volksfischereiforschung. 1974. (1976)
  • Halkereskedők a Dunán. (1984)
  • A Velencei-tó halászata. (monografio, 1996)
  • Bajai hajóácsok, bajai és tiszai mesterszavak. (2006)
  • Sziksófőzés. (2012)

Memorigiloj[redakti | redakti fonton]

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]