Herr Mannelig

Herr Mannelig (aŭ ankaŭ konata kiel "Herr Mannerlig") estas mezepoka, malnov-sveda balado, kiu temas pri la rakonto de trolino, kiu ŝatus esti homarano. Ŝi estas konvinkita, ke ŝi povas iĝi homo, se ŝi geedziĝos kun sinjoro Mannelig. Ŝi intencas superŝuti lin per donacoj, tamen li rifuzas precipe pro la manko de ŝia kristana kredo. La kanto ekzistas en multaj variaĵoj kaj ĝis nun ĝin ludis pluraj grupoj en diversaj lingvoj, tamen la baza rakonto ĉiam samas.

Ĉi-kadre la sveda prateksto klare reprezentas anakronismon. Ja temas pri mezepoka balado, sed Garmarna kaj aliaj ne uzas la "fornsvenska"n (t.e. la malnovnorda lingvo) por interpreti ĝin, tamen prefere formon de la pli posta "nysvenska" (novsveda), kiu ĉirkaŭ la tempo de Gustavo Vasa komenciĝis kaj poste pluevoluis al la "nusvenska" (nunsveda). Krome, kelkaj nekonsekvencaĵoj en la lingvostrukturo indikas, ke jenas teksto miksita kun elementoj de novsveda kaj nunsveda. Tial la lingvaĵo verŝajne egalas al tiu parolata en Svedio antaŭ 200–250 jaroj, sed kun kelkaj arkaikaj nuancoj.

Prezentita de

Inter la multnombraj artistoj, kiuj ludas tiun ĉi baladon en diversaj lingvoj, troviĝas ankaŭ konataj nomoj kiel

• In Extremo, en la sveda
• Garmarna, en la sveda
• Haggard, en la itala
• Psalteria, en la ĉeĥa
• Wolfenmond, en la sveda

Teksto

en tradicia sveda

en Esperanto

Bittida en morgon innan solen upprann Innan foglarna började sjunga Bergatrollet friade till fager ungersven Hon hade en falskeliger tunga Herr Mannelig herr Mannelig trolofven i mig För det jag bjuder så gerna I kunnen väl svara endast ja eller nej Om i viljen eller ej: Eder vill jag gifva de gångare tolf Som gå uti rosendelunde Aldrig har det varit någon sadel uppå dem Ej heller betsel uti munnen Eder vill jag gifva de qvarnarna tolf Som stå mellan Tillö och Ternö Stenarna de äro af rödaste gull Och hjulen silfverbeslagna Eder vill jag gifva ett förgyllande svärd Som klingar utaf femton guldringar Och strida huru I strida vill Stridsplatsen skolen i väl vinna Eder vill jag gifva en skjorta så ny Den bästa I lysten att slita Inte är hon sömnad av nål eller trå Men virkat av silket det hvita Sådana gåfvor jag toge väl emot Om du vore en kristelig qvinna Men nu så är du det värsta bergatroll Af Neckens och djävulens stämma Bergatrollet ut på dörren sprang Hon rister och jämrar sig svåra Hade jag fått den fager ungersven Så hade jag mistat min plåga Herr Mannelig herr Mannelig trolofven i mig För det jag bjuder så gerna I kunnen väl svara endast ja eller nej Om i viljen eller ej

iam frumatene antaŭ sunleviĝo antaŭ la birdoj komencis kanti la montartrolino proponis al bela bienisto per sia falsema lango s-ro Mannelig s-ro Mannelig edzinigu min pro ĉio, kion mi ofertas al vi nur respondu jes aŭ ne ĉu vi volas aŭ ĉu ne al vi mi donos la dekdu ĉevalojn kiuj gresumas jene en la bosko neniam iu selo estis metita sur ilin nek iam havis enbuskaĵon al vi mi donos la dekdu muelejojn situantajn inter Tillö kaj Ternö kun muelŝtonoj faritaj el la plej ruĝa kupro kaj la radoj kovritaj per arĝento al vi mi donos la orumitan glavon kiu sonoras pro dekkvin oraj ringoj kaj kiam vi partoprenos batalon per ĝi vi facile konkeros la batalkampon al vi mi donos la novegan ĉemizon la plej bonan por sin vesti ĝi ne kudriĝis per kudrilo kaj fadeno sed estas kroĉtrikita el la plej blanka silko. tiajn donacojn mi volonte akceptus se vi estus kristana virino sed, nu, vi estas plej aĉa montartrolo el la gento de diabloj kaj Necken la montartrolino saltis el la pordo plorante kaj kriante tiele se mi sukcesus je tiu bela bienisto estus mi liberigita de mia turmentiĝo s-ro Mannelig s-ro Mannelig edzinigu min pro ĉio, kion mi ofertas al vi nur respondu jes aŭ ne ĉu vi volas aŭ ĉu ne