Katedralo de la Endormiĝo
| Blankaj monumentoj de Vladimir kaj Suzdal | ||
|---|---|---|
| Monda heredaĵo | ||
| ||
| Katedralo de la Endormiĝo | ||
| Lando |  Rusio
| |
| Tipo | kultura heredaĵo | |
| Kriterioj | i, ii, iv | |
| Fonto | 633 | |
| Regiono** | Eŭropo kaj Nordameriko | |
| Geografia situo | 56° 7′ 38″ N, 40° 24′ 33″ O (mapo)56.12714240.409244Koordinatoj: 56° 7′ 38″ N, 40° 24′ 33″ O (mapo) | |
| Koordinatoj | 56° 09′ 00″ N 40° 25′ 00″ O / 56.15000 °N, 40.41667 °O (mapo) | |
| Registra historio | ||
| Registrado | 1992 (16-a sesio) | |
| * Traduko de la nomo en la listo de la monda heredaĵo. ** Regiono laŭ Unesko. | ||
La Katedralo de la Endormiĝo de la urbo Vladimir estas unu el la precipaj preĝejoj de la mezepoka Rusio de la jarcentoj 13a kaj 14a. Ĝi estas parto de la Monda heredaĵo de Unesko ekde 1992.
La Katedralo estis konstruigita laŭ ordono de la princo Andrej Bogoljubskij kaj dediĉita al la Virgulino Maria. Konstruita inter 1158 kaj 1160, kaj ampleksigita en 1185-1189 por evidentigi la prestiĝon de la urbo. Kun areo de 1.178 kvadrataj kilometroj, ĝi estis la plej granda rusia preĝejo dum la sekvaj 300-400 jaroj.