Curtiss P-1 Hawk
La Curtiss P-1 Hawk estis la unua ĉasaviadilo de la usona armeo, kiu portis la signon P (Pursuit, peraera malvarmigita) anstataŭ PW (Pursuit, unusideja, perakva malvarmigita).
La unumotora P-1 evoluis el la Curtiss XPW-8B, kiu en julio de 1924 evenkis en konkurso kontraŭ Boeing XPW-9. La unua seria P-1 estis liverita al la usona armeo la 17-an de aŭgusto 1925. Ĝi estis uzata ankaŭ en aliaj landoj de Ameriko kaj Japanio.
Oni liveris 10 maŝinojn el P-1, kiun sekvis 25 P-1A, 25 P-1B, 33 P-1C. La produktado finiĝis en 1929. La P-1 estis anstataŭigita en 1930 per Curtiss P-6 Hawk.
La aviadilo havis duoblan aviadilon, aermalvarmigitan motoron kaj grandan malvarmigilon, fiksan rad-instalaĵon.
Variantoj
- P-1, 435 ĈP Curtiss V-1150-1 Motor
- P-1A P-1 kun plibonigita flugila surfaco ks.
- P-1B 435 ĈP Curtiss V-1150-3 motoro
- P-1C 435 ĈP Curtiss V-1150-5 motoro
Teknikaj datenoj
Curtiss P-1 Hawk: | |
Mezuro | Datenoj |
---|---|
Longo | 6,91 m |
Enverguro | 9,63 m |
Flugila surfaco | 23,23 m² |
Alto | 2,72 m |
Motoro | 1x Curtiss D-12, V-1150, V12-cilindra motoro, 435 ĈP (330kW) |
Maksimuma rapido | 257 km/h |
Atingopovo | 966 km |
Ekipo | unu piloto |
Kutima flugalto | 6.900 m |
Malplena maso | 955 kg |
Fluga maso | 1.330 kg |
Armiloj | 1x .30 kalibra Browning-MG, 1x .50 kalibra Browning-MG |