Diskuto:La klimata libro

Paĝenhavo ne ekzistas en aliaj lingvoj.
El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el Diskuto:La Klimata Libro)

Mallonga enkonduko al la libro en ZUM Unterrichten[redakti fonton]

Mallonga enkonduko al la libro en ZUM Unterrichten

Kiel funkcias la klimato 1.1 "Por solvi ĉi tiun problemon, ni unue devas kompreni ĝin", 2

Thunberg: "[...] Mi estas firme konvinkita, ke ni povas eviti la plej malbonajn sekvojn de ĉi tiu emerĝanta ekzisteca krizo nur se ni kunigas kritikan amason da homoj, kiuj postulas la necesajn ŝanĝojn. Por ke tio okazu, ni devas rapide krei konscion. , ĉar al la ĝenerala publiko ankoraŭ mankas la bazaj scioj necesaj por kompreni la krizon, en kiu ni trovas nin. [...Ĉi tiu] libro malkaŝas la agojn de la respondeculoj kaj la malsukceson de tiuj, kiuj servas al civitanoj. Ĉi tiu informo devus esti transdonita al la mondo. antaŭ longe. [...]" (p.2/3)

"Kompreneble, ke estas progreso, ni aŭdas. Iuj landoj kaj regionoj raportas sufiĉe mirigajn reduktojn de karbona ellaso - almenaŭ en la jaroj ekde kiam la mondo unue negocis la kadrojn por trakti niajn statistikojn. Sed kio pri ĉiuj ĉi tiuj reduktoj, Se ni inkluzivas niaj totalaj ellasoj anstata la zorge manipulitaj naciaj statistikoj?Tio estas iujn ellasojn, kiujn ni tiel sukcese ekskludis el tiuj ciferoj.Ekzemple, translokigante fabrikojn al malproksimaj partoj de la mondo kaj forlasante ellasojn de internacia aer- kaj ŝiptrafiko en niaj statistikoj [...]" (p.4)

1.2 La ampleksa historio de karbondioksido, 6

Peter Brannen: "Pro ĝia miriga graveco por ĉiuj partoj de la Tera sistemo, karbondioksido ne estas nur unu el multaj malutilaj industriaj malpurigaĵoj kiel ekzemple hidrofluorokarbono aŭ plumbo. Prefere, ĝi estas [...] "la plej grava substanco en la biosfero'. (p. 6/ 7)

"Konsiderante la centrecon de karbondioksido al la biosfero, eble ni ne miru, ke ĝi povas tiel fidinde kaŭzi planed-skalan ruiniĝon kiam ĉi tiu sistemo estas tiel malekvilibra." (p. 8)

1.3 Nia influo sur evoluo, 9

Beth Shapiro: "Ĉar homoj moviĝis for el Afriko antaŭ pli ol 50,000 jaroj kaj disiĝis tra la Tero, iliaj komunumoj komencis ŝanĝiĝi. Bestospecioj, precipe megafaŭno kiel ekzemple gigantaj vombatoj, lanaj rinoceroj kaj gigantaj bradipoj, komencis formorti. [. .. ] Tamen tempa koincido ankoraŭ ne estas pruvo de kaŭza ligo.[...] La formorto de bestospecioj en Aŭstralio kaj pli lastatempe sur kelkaj insuloj ne okazis dum tempoj de granda klimata renversiĝo, kaj eĉ pli fruaj klimataj eventoj estas; kazoj de unu tia formorto ne estas konataj. [...] antaŭ 15 000 jaroj nia interago kun aliaj specioj eniris novan fazon. Lupoj [...] fariĝis hejmaj hundoj [...]

Antaŭ proksimume 10,000 jaroj, homoj komencis uzi ĉasstrategiojn kiuj ebligis ilin konservi sian predon prefere ol ekstermi ilin. [ ... ] Poste ili komencis kunpremi predojn kaj reteni ilin proksime al siaj setlejoj. [...] Ili ankaŭ semis plantsemojn kaj disvastigis tiujn variojn, kiuj produktis pli da manĝaĵo per planto [...]

Ĉe la komenco de la 20-a jarcento, la sukcesoj de niaj prapatroj kiel brutbredistoj kaj farmistoj iĝis minaco al la stabileco de la socioj kiujn ili kreis. Pro konstanta uzo, la kvalito de la areoj konvertitaj en plugeblan kaj paŝtejon plimalboniĝis. Formortoprocentoj denove altiĝis. [...] Ĉar iam disvastiĝintaj specioj fariĝis pli maloftaj, ekestis bezono protekti la ceterajn sovaĝajn speciojn kaj spacojn. Denove, niaj prapatroj eniris novan fazon de interago kun aliaj specioj. Ili fariĝis protektantoj [...]" (p.9/10)

1.4 Civilizo kaj Formorto, 11

Peter Brannen: "Lastatempa studo publikigita en la ĵurnalo Current Biology taksis, ke 50 milionoj da jaroj da evoluo estus necesaj por resendi la birddiversecon de Nov-Zelando al antaŭ-homaj setlejniveloj. [...]

Ĉio ĉi tiu damaĝo estis kaŭzita de relative simplaj rimedoj - klaboj, velboatoj, musketoj - kaj nur kelkaj enkondukitaj kaj ege reproduktaj specioj. Tiam venis la mekanizita mortigo. Direkte al la fino de la 19-a jarcento, ĉasistoj kun anaspafiloj kapablaj je pafi preskaŭ funton da pafo samtempe sukcesis ekstermi la migrokolombon, kiu iam nombris en la miliardoj en tuta Nordameriko. [...] Pri la evoluo de agrikultura tero en la 20-a jarcento: Komence de la jarcento, ĉirkaŭ 8 milionoj da kvadrataj kilometroj da tero tutmonde estis uzataj por agrikulturo. [...] Je la fino de la jarcento, 15 milionoj da kvadrataj kilometroj estis uzataj por agrikulturo, kio signifas, ke en nur dek jardekoj homoj kultivis tiom da tero, kiom ili havis en la antaŭaj dek jarmiloj.” (p. 13/14) [...] Cethegus (diskuto) 21:23, 8 apr. 2024 (UTC)[Respondi]