Vidi fonton por Gregorio la 6-a

{{Ne konfuzu|Gregorio la 6-a (kontraŭpapo)}}
----
{{Informkesto papo
| Priskribo de dosiero = abdikis pro simonia elektiĝo, puŝite de la koncilio de Sutri, kvankam vera papo
| antaŭulo = [[Benedikto la 9-a]]
| sekvanto = [[Klemento la 2-a]]
| naskonomo = ''Giovanni Graziano'' (Johano Graciano)
| dato de morto = [[1047]]
}}
Papo '''Gregorio la 6-a''', naskiĝinta en [[Romo]] Giovanni Graziani (dirita ankaŭ "Graziano") posteulis papon [[Benedikto la 9-a]], lia baptofilo, (kiu vendis al li la papadon per enorma kvanto da oro), la 1-an de majo [[1045]]. Li estis tie konsekrita. Samokaze kandidatoj al la papado estis ankaŭ estonta papo [[Silvestro la 3-a]] (kiu, tamen, ne aspiris esti tia, sed oni lin devigis kandidatiĝi) kaj la sama Benedikto la 9-a (kiu poste ŝanĝis opinion kaj volis reakiri al si la papadon): la unua (Silvestro) rifuĝinta en la regiono [[Sabina]] kaj la dua (Gregorio) barikadita en la Urbo. <ref>Laŭ la nuna kanona kodo Benedikto rezignis tial ne plu estis papo.</ref>

Tiu situacio fariĝis neeltenebla kiam [[Henriko la 3-a (Sankta Romia Imperio)]] volis esti kronita imperiestro por ke ne naskiĝu duboj pri lia laŭleĝeco, kaj malsupreniris [[Italio]]n.

Henriko estis grandhonore ricevita de Gregorio la 6-a en [[Piaĉenco]]. Estis decidite kunvoki la koncilion [[Koncilio de Sutri|en Sutri]], urbeto 40 kilometrojn norde de Romo, fore tial el la perfortoj de la urbaj frakcioj.

Antaŭ la asembleo, Gregorio konfesis ke mem estis, “laŭ bonafido kaj simpleco”, [[Simonio|simonie]] akirinta la papadon kun la konsento de la vendanto Benedikto la 9-a la 1-an de majo [[1045]]. Post la foriro de Benedikto la 9-a kaj furiozaj sangaj luktoj daŭrintaj kvar monatojn, la 13-an de januaro la juna papo (Gregorio la 6-a) estis deklarita malpostenigita de ''la popolo, instigita de [[Krescencoj]] kaj patricio Gerardo el Galeria,'' kaj estis popolvoĉe deklarite ke la nova papo estu Johano Krescenco-Ottaviani (ĉiam per la instigo de Krescencoj kaj Gerardo); tiu ĉi, fakte, estis oficiale elektita kaj entronigita la 20-an de januaro kun la nomo [[Silvestro la 3-a]]. En la aprilo de [[1045]] Benedikto la 9-a revenis al Romo kaj renovigis siajn pretendojn al la papado, pro tio ke mem neniam estis senoficigita de episkopa sinodo regule kunvokita kaj tial, formale, mem daŭrigis esti papo reganta dum Silvestro la 3-a estis kontraŭpapo (kiu tamen akceptis la oficon kontraŭvole).

Fakte, Benedikto reprenis por si la praktikadon de papado por ĝin cedi al la baptofilo Johano Graciano ĉi-foje kun oficiala formulo de abdiko kaj mem indikante sian posteulon, tute neglektante Silvestron opiniigita entrudiĝinto. La popolamaso, per aklamo altrudis ankaŭ la nomon al la nova elektito: ''Gregorio la 6-a'' kiel la rigida germana papo [[Gregorio la 5-a]] kiu estis reginta ĝis 46 jaroj antaŭe. Gregorio la 6-a sin estimis la rekta posteulo de Benedikto la 9-a, ĉiam neglektante Silvestron la 3-a.

Kuriozaĵo de kuriozaĵoj! Post la laŭleĝa elektado de Gregorio la 6-a, lia elektanto Sankta Petro Damiani - la sama kiu iam strebegis por la senoficiĝo de [[Kontraŭpapo Benedikto la 10-a]] (1058-1059) por elekti papon [[Nikolao la 2-a]], (1059-1061) - ĝojege salutis la elekton de personeco reformanta, dirante ke fine revenis al la arkeo de [[Noa]] la kolombo kun la olivarba branĉeto kaj ke Gregorio la 6-a estus foriginta [[simonio]]n; sed Damiani baldaŭ sciiĝos ke ĝuste Gregorio la 6-a estis simonie elektita!

== La pretendantoj antaŭ la koncilio de Sutri ==
Dume la sinodo-koncilio daŭrigis sian analizon de la situacio: ĝi kunvokis la tri pretendantojn, sed fakte prezentiĝis nur Silvestro la 3-a kaj Gregorio la 6-a. Ĉiuj revenĝoj de la tri estis rifuzitaj. Silvestro estis senigita je la sacerdota digneco kaj ekzilita en monaĥejo, sed lia puno estis baldaŭ ŝanĝita al bonstata ekzilo en la Sabina en [[Latio]] ĉar li revenos reokupi la oficon de episkopo en si antaŭa diocezo. Gregorio la 6-a abdikis kun la vortoj: “Mi, Gregorio, episkopo, servisto de la servistoj de Dio, sentencas ke mem devas esti senoficigita el la funkcio de papo de la Sankta Roma Eklezio, pro la enorma eraro kiu, pro la malpuro simonia, kondiĉis kaj malvirtigis mian elektiĝon”. La koncilio ĉesigis la laborojn la 23-an de decembro de la sama jaro.

Johano Graciano, ne plu Gregorio la 6-a, retiriĝis en [[Germanio]], kie mortis en la sekvanta jaro (1047). Al li posteulis [[Klemento la 2-a]], kiu mortis la saman jaron, sed kelke da tempo antaŭ Graziano (la eksa Gregorio la 6-a). Kiam Klemento mortis, multaj (inter kiuj la episkopo Vazono de [[Lieĝo (urbo)|Lieĝo]], petis al Hentiko la 3-a ke estu reintegrita Graziano, ĉar oni lin konsideris laŭleĝa pontifiko, perforte pusita al la abdiko; ne nur Henriko<ref>Kiu intertempe estis fine kronita imperiestro per la manoj de Klemento la 2-a.</ref> rifuzis, sed ankaŭ Graciano forpasis tuj post. Henriko, male, adresuĝis al Popono de [[Brixen]], kiu fariĝis papo [[Damaso la 2-a]].

La kapelano de Graciano, lia kompanulo ĝis lia morto en ekzilo, estis la junulo [[Ildebrando Aldobrandeschi el Soana]], destinita, 26 jarojn poste, esti elektita papo kun la nomo de [[Gregorio la 7-a]].

== Notoj ==
{{Referencoj}}

== Vidu ankaŭ ==
* [[Koncilio de Sutri]]
* [[Listo de papoj]]

== Fontoj ==
* {{en}} [http://www.ccel.org/ccel/schaff/hcc4.i.iv.xix.html Philip Schaff, ''History of the Christian Church'':] vol. iv
* Katolikaj enciklopedioj:
** [http://it.wikipedia.org/wiki/Enciclopedia_Cattolica]
** [http://it.wikipedia.org/wiki/Cathopedia] {{Webarchiv|url=https://web.archive.org/web/20140709092623/http://it.wikipedia.org/wiki/Cathopedia |date=2014-07-09 }}
** [http://it.wikipedia.org/wiki/Catholic_Encyclopedia]

== Eksteraj ligiloj ==
{{Projektoj}}
* [http://www.documentacatholicaomnia.eu/01_01_1045-1046-_Gregorius_VI.html Opera Omnia dal Migne Patrologia Latina kun analizaj indeksoj]
* [http://www.treccani.it/enciclopedia/papa-gregorio-vi_(Dizionario-Biografico)/ Dizionario biografico Treccani]

{{Bibliotekoj}}
{{Vivtempo|Gregorio la 06-a}}

[[Kategorio:Papoj]]