Levirato
Levirato (Leviratus), aŭ boedziĝo, estas praa kutimo kelkfoje devo, ĉe la antikvaj Hebreoj, aliaj popoloj, laŭ kiu la frato aŭ plej proksima parenco de seninfane mortinta devas edziĝi al ties vidvino.
La esprimo venas el al latina levir (bofrato). Ĝi servis inter la antikvaj hebreoj, ke la devena linio de la seninfane mortinta viro ne finiĝu. la okcidentaj judaj komunumoj ne praktikas la kutimon ekde la mezepoko, tio validas ekde la 1950-aj jaroj por ĉiu komunumo.
La leviraton praktikis ankaŭ la mongoloj kaj la tibetanoj.