Aethelwulf (Wessex): Malsamoj inter versioj

Browse history interactively

[kontrolita revizio]

Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

VidaVikiteksto

Enteksta

Kiel registrite je 10:07, 6 maj. 2009

Aethelwulf (n. ĉ.795, m. la 13-an de januaro 858) estis reĝo de Wessex ekde 839.

Vivo

Li estis la pli aĝa filo de Egbert (Wessex). En 825 li konkeris Kent kaj regis ĝin sub sia patro. Post la morto de Egbert en 839, Aethelwulf iĝis reĝo de Wessex, Cornwall, Kent kaj Essex: fakte de tuta suda Anglio. Li konfidis la orientan parton de sia regno al sia pli aĝa filo Athelstan.

Aethelwulf estis piulo kiu longe deziris pilgrimi al Romo. En 853 li sendis tien sian plej junan filon, Alfredon, kaj li mem sekvis lin en 855. Li faris malavarajn donacojn al la preĝejoj kaj ekleziuloj de Romo. Dum lia foresto lia plej aĝa filo Ethelbald servis kiel regento de Wessex, kaj ties frato Ethelbert estis regento de Kent. La sekvantan jaron Aethelwulf revenis, post edziĝi al Judita, filino de Karlo la 2-a (Francio). Laŭ la anglosaksa historiisto Asser, Ethelbald verŝajne partoprenis komploton kontraŭ sia patro, kies nova edzino povus naski rivalajn heredontojn. Por eviti enlandan militon, Aethelwulf permesis ke Ethelbald regu la okcidentan parton de Wessex.

Li mortis la 13-an de januaro 858, kaj entombiĝis unue en Steyning. Poste lia kadavro estis translikigata al Winchester, kie la ostoj ankoraŭ restas.

Edziĝoj kaj idoj

Aethelwulf edziĝis unue al nobelino de sia kortego, Osburga, kiu mortis ĉ. 854. Ili havis ses gefilojn el kiuj kvar iĝis reĝoj de Wessex:

Athelstan, kiu verxajne mortis antaŭ 856 kaj regis Kent sub sia patro
Ethelbald (Wessex)
Ethelbert (Wessex)
Ethelred (Wessex)
Alfredo la Granda
Aethelswith, kiu edziĝis post 853 al Burgred, reĝo de Mercia: en 874 ŝi kaj Burgred fuĝis al Romo pro dana invado.

Aethelwulf kaj sia dua edzino Judita ne havis idojn.

@@ Linio 6: / Linio 6: @@
 Li estis la pli aĝa filo de [[Egbert (Wessex)]]. En 825 li konkeris [[Kent]] kaj regis ĝin sub sia patro. Post la morto de Egbert en 839, Aethelwulf iĝis reĝo de Wessex, [[Cornwall]], Kent kaj [[Essex]]: fakte de tuta suda Anglio. Li konfidis la orientan parton de sia regno al sia pli aĝa filo Athelstan.
-Aethelwulf estis piulo kiu longe deziris pilgrimi al [[Romo]]. En 853 li sendis tien sian plej junan filon, [[Alfredo la Granda|Alfredon]], kaj li mem sekvis lin en 855. Li faris malavarajn donacojn al la ekleziuloj de Romo. Dum lia foresto lia plej aĝa filo [[Ethelbald (Wessex)|Ethelbald]] servis kiel regento de Wessex, kaj ties frato [[Ethelbert (Wessex)|Ethelbert]] estis regento de [[Kent]]. La sekvantan jaron Aethelwulf revenis, post edziĝi al [[Judita de Flandrio|Judita]], filino de [[Karlo la 2-a (Francio)]]. Laŭ la [[anglosaksoj|anglosaksa]] historiisto [[Asser]], Ethelbald verŝajne partoprenis komploton kontraŭ sia patro, kies nova edzino povus naski rivalajn heredontojn. Por eviti enlandan militon, Aethelwulf permesis ke Ethelbald regu la okcidentan parton de Wessex.
+Aethelwulf estis piulo kiu longe deziris pilgrimi al [[Romo]]. En 853 li sendis tien sian plej junan filon, [[Alfredo la Granda|Alfredon]], kaj li mem sekvis lin en 855. Li faris malavarajn donacojn al la preĝejoj kaj ekleziuloj de Romo. Dum lia foresto lia plej aĝa filo [[Ethelbald (Wessex)|Ethelbald]] servis kiel regento de Wessex, kaj ties frato [[Ethelbert (Wessex)|Ethelbert]] estis regento de [[Kent]]. La sekvantan jaron Aethelwulf revenis, post edziĝi al [[Judita de Flandrio|Judita]], filino de [[Karlo la 2-a (Francio)]]. Laŭ la [[anglosaksoj|anglosaksa]] historiisto [[Asser]], Ethelbald verŝajne partoprenis komploton kontraŭ sia patro, kies nova edzino povus naski rivalajn heredontojn. Por eviti enlandan militon, Aethelwulf permesis ke Ethelbald regu la okcidentan parton de Wessex.
 Li mortis la 13-an de januaro 858, kaj entombiĝis unue en [[Steyning]]. Poste lia kadavro estis translikigata al [[Winchester]], kie la ostoj ankoraŭ restas.