Ĉokekirao
| Ĉokekirao | ||
|---|---|---|
 | ||
| arkeologia loko [+] | ||
| Koordinatoj | 13° 23′ 41″ S, 72° 52′ 20″ U (mapo)-13.394742-72.872243Koordinatoj: 13° 23′ 41″ S, 72° 52′ 20″ U (mapo) | |
| Estiĝo | 1536 | |
|
||
 |
||
| Ĉokekirao | ||
 Vikimedia Komunejo: Choquequirao [+] |
||
Ĉokekirao aŭ Choquequirao (eble el Keĉua ĉuki metal, k'irav lulilo, liteto)[1][2][3][4] estas Inkaa loko en suda Peruo, simila en strukturo kaj arkitekturo al Machu Picchu.
Priskribo[redakti | redakti fonton]
La ruinoj estas konstruaĵoj kaj terasoj je niveloj super kaj malsuper Sunĉ'u Pata, nome senpinta monteto. La montetpinto estis antikve niveligita kaj ringigita per ŝtonoj por krei 30 por 50 m platformon.
Ĉokekirao je alto de 3050 m super marnivelo[5] estas en survoje al la Vilkabamba montaro en la distrikto Santa Teresa, La Convención Provinco de la Regiono Kusko. La komplekso estas de 1800 hektaroj, el kiuj 30–40% estis elfosita.[6] La loko estas super la kajnono de la rivero Apurimako kiu havas alton de 1450 m.
La loko estas atingita laŭ dutaga piedira vojo el ekster Kusko.[6] Choquequirao pintis en la prestiĝa listorangigo de Lonely Planet de veturoj por 2017.[7]
Fotaro[redakti | redakti fonton]
-
Ĝemelaj konstruaĵoj -
Grandaj terasoj -
Terasoj, domo kaj akvofalo -
Ruinoj kaj flaŭro -
Ruinoj kaj flaŭro -
Ruinoj kaj flaŭro
13° 23′ 34″ S 72° 52′ 26″ U / 13.39278 °S, 72.87389 °U (mapo)
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Diccionario Quechua - Español - Quechua, Academía Mayor de la Lengua Quechua, Gobierno Regional Cusco, Cusco 2005 (Keĉu-hispana vortaro) (5-vokal-sistemo)
- ↑ Ref Bertonio
- ↑ Teofilo Laime Ajacopa, Diccionario Bilingüe Iskay simipi yuyayk'ancha, La Paz, 2007 (Keĉu-hispana vortaro)
- ↑ Lee 1997
- ↑ Choquequirao, Perua Turisma Oficejo, 2011 Ne plu funkcianta.
- ↑ 6,0 6,1 Trail to Choquequirao, El Comercio Newspaper, Lima, Peru, 13a de majo, 2009, [Spanish] En webarchive [1] 16a de aprilo, 2013.
- ↑ [2]
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Burga, Manuel (2008). Choquequirao; símbolo de la resistencia andina (historia, antropología y linguística). Lima: Universidad Nacional Mayor de San Marcos. pp. 103–106. ISBN 9972-46-390-7.
- Echevarría López, Gori Tumi; Zenobio Valencia García (2009). "The 'Llamas' from Choquequirao: A 15th century Cusco imperial rock art". Rock Art Research. 26 (2): 213–223.
- Echevarría López, Gori Tumi; Zenobio Valencia García (2008). "Arqutectura y contexto arqueológico Sector VIII, andenes <<Las Llamas>> de Choquequirao". Investigaciones Sociales (20): 63–83.
- Ziegler, Gary R.and J. McKim Malville. Choquequirao, Topa Inca's Machu Picchu: a royal estate and ceremonial center, Proceedings of the International Astronomical Union. 2011, n. 278, pp. 162–168.
- Ziegler, Gary R kaj J Mckim Malville.(2013). Machu Picchu's Sacred Sisters; Choquequirao and Llactapata; Astronomy, Symbolism and Sacred Geography in the Inca Heartland. Johnson Books, Boulder.
- Ziegler, Gary R. Beyond Machu Picchu; Lost City in the Clouds, Peruvian Times. [3]
- Lee, Vincent R. (1997). Inca Choqek'iraw: New Work at a Long Known Site. Cortez, CO:Sixpac Manco Publications. Choquequirao, Peru's Tourism Office, 2011
- The Other Machu Picchu, artikolo pri Choquequirao (The New York Times, 3a de junio, 2007)
- Jones, Paul. Exciting News about the Choquequirao Cable Car. Totally Latin America. S.A.
- Salazar, Carla. Tramway planned for Machu Picchu’s 'sister city'. AP Travel. Associated Press.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- The Other Machu Picchu article on Choquequirao (The New York Times, 3a de Junio, 2007)
- Choquequirao Arkivigite je 2021-09-22 per la retarkivo Wayback Machine Responsible Travel tips - (Responsible People)
- Choquequirao Trek 5 Days by Tambobamba - New Route Choquequirao Official Tour Operator (Tour programs)
- Debate on the value of publicizing Choquequirao as a travel destination from the author of the New York Times article