Anaglifo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Anaglifo estas la vazo aŭ arkitektura elemento konsistanta en elstara ŝtono kiu estas lasita en la konstruaĵoj sen esti ĉizita. Ties celo estas povi ĉizi aŭ gravuri poste la dezirotajn bildojn aŭ motivojn. Por aliaj, anaglifo estas la elemento ĉizita por figuroj de kruda reliefo.

Laŭ Francisko Azorín anaglifo estas Vazo, plastika verko, kun maldelikata reliefo.[1]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 14.