Faldiĝado (kemio)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kristala strukturo de Foldamero prenita de Lehn.[1]

Faldiĝado en kemio estas la procezo pere de kiu molekulo akiras siajn formon aŭ spacan strukturon. La procezo povas esti priskribita ankaŭ kiel speco de intramolekula mem-muntado kie la molekulo estas direktita por formi specifan formon tra nekovalentaj interagoj, kiel ekzemple hidrogenoligado, metalokunordigo, hidrofobaj fortoj, forto de Van-der-Waals, interagoj π-π, kaj/aŭ elektrostatikaj efikoj.

La plej aktiva areo de intereso en la faldiĝado de molekuloj estas la procezo de proteinofaldiĝado, kio estas la formo kiu estas akirita per specifa sekvenco de aminoacidoj en proteino el kio originiĝas sekundara strukturo kaj terciara strukturo. La formo de la faldiĝinta proteino povas esti uzita por kompreni ĝiajn eblajn funkciojn kaj projekti rimedojn kapablajn influi la procezojn en kiuj ĝi estas engaĝita. Tiu ebleco influi sur la procezo de la faldiĝado malfermis ankaŭ la eblecon krei artifikajn molekulojn faldiĝantajn foldamerojn[2]. Ili estas studitaj kiel modeloj de biologiaj molekuloj kaj potenciala aplikiĝo al la evoluo de novaj funkciaj materialoj.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

  • [1] Chemical reviews

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Jean-Louis Schmitt, Adrian-Mihail Stadler, Nathalie Kyritsakas kaj Jean-Marie Lehn (2003). Helicity-Encoded Molecular Strands: Efficient Access by the Hydrazone Route and Structural Features. Helv. Chim. Acta. 86: 1598-1624. DOI:10.1002/hlca.200390137.
  2. Hill, D. J., Mio, M. J., Prince, R. B., Hughes, T. e Moore, J. S. (2001). A Field Guide to Foldamers. Chem. Rev. 101 (12): 3893–4012.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Field Guide al Foldamers. Monteto, D. J.; Mio, M. J.; Princo, R. B; Hughes, T.; Moore, J. S. Chem. Rev. 2001.