Nabopolasaro

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Nabopolasaro (en akada lingvo Nabu-apla-us-ur) estis reĝo Babilono, fondinto de la Novbabilona Imperio kaj entreprentanto de la falo de la Asiria Imperio.

Lia regado ekiĝis la 23-an de novembro 626 a.K. kaj mortis la 15-an de aŭgusto 605 a.K.

La militkampanjoj de Nabopolasaro sukcesis establi la babilonan hegemonion sur la valoj de Tigriso kaj Eŭfrato, kaj kreis la bazon por la estonta ekspansio al Sirio kaj Levantenio.