Otito

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Horizontala tranĉo tra homa orelo.

Otito estas la faka nomo por orelinflamo. La orelon oni povas anatomie dividi en tri partoj:

  1. Ekstera orelo, kiu konsistas en la aŭriklo (la kapflanka elstaraĵo) kaj la ekstera akustika meato (la kanalo kiu finiĝas ĉe la timpana membrano);
  2. Meza orelo, kiu entenas la timpanon kun la aŭdaj ostetoj, la aŭdan tubon kaj la mastoidajn ĉelojn;
  3. Interna orelo, kiu dividas sin en la kokleo (la aŭda sensorgano) kaj la labirinto (ekvilibra sensorgano).

Depende de la parto de orelo kiun trafas inflamo, otito povas esti:

La nomon interna otito oni ne uzas, ĉar inflamo de tiu orelparto ĝenerale ne kaŭzas la tipajn inflamajn manifestiĝojn - doloron, varmon, ruĝiĝon kaj ŝvelon -, sed pli specifajn efikojn kiajn surdecon kaj vertiĝon, inter aliaj.