Reprodukta efiko

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Reprodukta efikoreprodukta efikeco, en demografio, sociologio kaj homa geografio, estas la rilato inter longviveco (la vivitaj jaroj) kaj la fekundeco (nombro de filoj por ĉiu virino). La koncepto de reprodukta efiko estas centra en la teorio de la reprodukta revolucio proponita de John MacInnes kaj Pérez Díaz por kompreni la naturon de la demografia ŝanĝo kiu konducas al la modernaj socioj.[1]

Alta reprodukta efiko neprigas altan longvivecon de la individuoj asocia al malalta naskindico kaj supozigas gravan transformon de la efiko per kiuj la homoj atingis historie anstataŭiĝi per novaj homaj estaĵoj antaŭ mortiĝi.[1][2]

La termino reprodukta efiko estas uzata ankaŭ en biologio de reproduktado - por aludi al la plej taŭgaj kondiĉoj de la gametoj por la fekundigo-[3] kaj en bestomedicino.[4]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. 1,0 1,1 La tercera revolución de la modernidad. La revolución reproductiva Arkivigite je 2016-03-04 per la retarkivo Wayback Machine. Revista Española de Investigaciones Sociológicas (Reis) N.º 122, 2008, pp. 89-118, pág. 109-114
  2. El envejecimiento de la población española Arkivigite je 2012-01-19 per la retarkivo Wayback Machine, Julio Pérez Díaz, Investigación y Ciencia, 410, novembro, paĝoj 34-42.
  3. Revista Medicina 1981, Comunicación: Población folicular y volumen folicular en ratones de alta y baja eficiencia reproductiva, Blanco y Herkovits
  4. [Memorias del quinto congreso de producción porcina del Mercosur, Relaciones entre parámetros de calidad y eficiencia reproductiva en semen porcino, Breininger et al., 2006, Buenos Aires]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]