Tionila tetrafluorido

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Tionila tetrafluorido
Plata kemia strukturo de la Tionila tetrafluorido
Tridimensia kemia strukturo de la Tionila tetrafluorido
Alternativa(j) nomo(j)
  • Tionila kvarfluorido
  • Sulfuro-tetrafluorida oksido
Kemia formulo
SOF4
CAS-numero-kodo 13709-54-1
ChemSpider kodo 123077
PubChem-kodo 139557
Fizikaj proprecoj
Aspekto senkolora gaso
Molmaso 124,053 g·mol−1
Denseco 1,653g cm−3
Fandpunkto -99,6 °C
Bolpunkto -49 °C
Solvebleco Akvo:reakcias
Mortiga dozo (LD50) 280 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R36/37/38
Sekureco S36/37 S38 S45 S63
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS Damaĝo Piktogramo
05 – Koroda substanco 06 – Venena substanco
GHS Signalvorto Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj H300, H310, H314, H330
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P260, P262, P264, P270, P271, P280, P284, P301+310, P301+330+331, P303+361+353, P304+340, P305+351+338, P310, P320, P321, P330, P361, P363, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Tionila tetrafluoridoSOF4 estas neorganika fluora komponaĵo de sulfuro kaj oksigeno, senkolora, toksa gaso uzata kiel pesticido kaj reakcianto en kemiaj sintezoj. Tionila tetrafluorido forte reakcias kun akvo formante fluoridan acidon, fluorosulfonatan acidon kaj tionilan fluoridon. SOF4 estis unue sintezita en 1902 de la francaj kemiistoj Henri Moissan (1852-1907) kaj Paul Lebeau (1868-1959). La substanco estis preparita kaj studita en laboratorio en 1937 de la germana kemiisto Otto Ruff (1871-1939) sed la malkovro nur estis publikigita post la 2-a Mondmilito.

Sintezoj[redakti | redakti fonton]

Sintezo 1[redakti | redakti fonton]

tionila fluorido+fluorotionila tetrafluorido

Sintezo 2[redakti | redakti fonton]

tionila fluorido+arĝenta (II) fluoridotionila tetrafluorido+arĝento

Sintezo 3[redakti | redakti fonton]

tionila fluorido+2fluorida acidotionila tetrafluorido+hidrogeno

Sintezo 4[redakti | redakti fonton]

2sulfura heksafluoro+oksigeno2tionila tetrafluorido+2fluoro

Sintezo 5[redakti | redakti fonton]

2tionila fluorido2tionila tetrafluorido+oksigeno

Sintezo 6[redakti | redakti fonton]

tionila fluorido+2fluorida acidotionila tetrafluorido+akvo

Sintezo 7[redakti | redakti fonton]

sulfura tetrafluorido+sulfura trioksidotionila tetrafluorido+sulfura duoksido

Sintezo 8[redakti | redakti fonton]

sulfura tetrafluorido+nitrogena duoksidotionila tetrafluorido+nitrata oksido

Sintezo 9[redakti | redakti fonton]

sulfura tetrafluorido+karbona dioksidotionila tetrafluorido+karbona monooksido

Sintezo 10[redakti | redakti fonton]

2sulfura dioksido+4fluoro2tionila tetrafluorido+oksigeno

Reakcioj[redakti | redakti fonton]

Reakcio 1[redakti | redakti fonton]

  • Malkomponado de tionila tetrafluorido:

2tionila tetrafluoridosulfura duoksido+4fluoro+sulfuro

Reakcio 2[redakti | redakti fonton]

  • Hidrolizo de tionila tetrafluorido:

2tionila tetrafluorido+3akvo5fluorida acido+fluorosulfata acido+tionila fluorido

Reakcio 3[redakti | redakti fonton]

tionila tetrafluorido+2hidrargotionila fluorido+hidrarga (I) fluorido

Reakcio 4[redakti | redakti fonton]

tionila tetrafluorido+4natria hidroksidonatria fluorosulfato+3natria fluorido+2akvo

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Emeléus H. J., Sharpe A. G.. (1960) Advances in inorganic chemistry and radiochemistry. Volume 2. Nov-Jorko: Academic Press, p. 117. ISBN 978-0-08-057851-4. OCLC 277088994.
  2. Advances in Inorganic Chemistry and Radiochemistry