Valentin Weigel
Valentin Weigel, ankaŭ: Weichel, (naskiĝinta en la 7-a de aŭgusto 1533 en Naundorf, mortinta en la 10-a de junio 1588 en Zschopau) estis protestanta teologo kaj teosofo el Germanujo.
Ekde 1567 li estis pastoro en Zschopau. En liaj - parte nur postmorte fare de la kantoro Weichert eldonitaj kaj eble ankau prilaboritaj - skribaĵoj li propagandis mistikon de Paracelsus kaj Johano Taŭlero miksitan per naturfilozofiaj ideoj.
Inter la adeptoj, la t.n. Weigelanoj esits Jes. Stiefel (m. 1627), Ezech. Meth (m. 1640), Jakob Böhme.
Verkoj
- Unterrichts-Predigt: Wie man christlich trauern und täglich solle im Herrn sterben, 1576
- Libellus de vita beata, 1609
- Ein schön Gebetsbüchlein, welches die Einfältigen unterrichtet, 1612
- Der güldene Griff, alle Ding ohne Irrtum zu erkennen. Krusicke, Halle 1613 *Ein nützliches Traktätlein vom Ort der Welt, 1613
- Dialogus de Christianismo, 1614
- Erkenne dich selbst. 3 Bde. Knuber, Neustadt 1615
- Informatorium oder Kurzer Unterricht, 1616
- Kirchen- oder Hauspostill", 1618
- Libellus disputatorus, 1618
- De bono et malo in homine, 1618
- Zwei schöne Büchlein, 1618
- Studium universale, 1618
- Tractatus de opere mirabili, 1619
Literaturo
G. Baring: Valentin Weigel und die Deutsche Theologie, en: Archiv für Reformationsgeschichte (ARG) jarkolekto 55, 1964