Ad libitum (muziko)

El Vikipedio, la libera enciklopedio

ad libitum (mallongigite ad lib.) devenas el la latina lingvo kaj signifas „laŭplaĉe“.

Muziko[redakti | redakti fonton]

En la muziko la nomo staras por ludinstrukcio, kiu donas al la interpretanto grandan liberecon je la realigo de la verko. Tiu ĉi ludinstrukcio rilatas ofte al

Instrukcioj pri la ensemblo (ekz. „Ĥoro kaj orteno ad lib.“) indikas tamen, ke oni povas ellasi la respektivan partion (en la ekzemplo tiu de la orgeno).

Ĝis en la vienklasikisma muziko la komponistoj regule ne diktis la solistan parton je la fino de la unua movimento de konĉerto, la tiel nomatan kadencon. En ĉi tiu parto la solisto estas libera je sia formado kaj povis elpruvi sian povon per propra komponaĵo aŭ per improvizado „ad libitum“.