Aladár Bodor

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Aladár Bodor
Persona informo
Naskiĝo 29-an de januaro 1880 (1880-01-29)
en Vințu de Jos
Morto 19-an de aprilo 1952 (1952-04-19) (72-jaraĝa)
en Budapeŝto
Ŝtataneco Hungario vd
Profesio
Okupo poeto • verkistoĵurnalistoinstruisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

BODOR Aladár estis hungara verkisto, ĵurnalisto, poeto naskita en Alvinco la 29-an de januaro 1880 kaj mortinta en Budapest la 19-an de aprilo 1952.

Biografio[redakti | redakti fonton]

La universitaton Aladár Bodor finis en Koloĵvaro. Ekde 1901 li instruis en provincaj urboj, inter 1918 kaj 1938 li estis gimnazia instruisto en Budapeŝto. Li luktis memvole en la unua mondmilito. En 1901 li redaktis la Szászváros, en 1913 la Fehértemplom és Vídéke. Li estis interna kunlaboranto ekde 1919 Nemzeti Újság, ekde 1921 de Magyarság, ekde 1938 de Magyar Nemzet. En 1924-25 li estis respondecredaktoro de Képes Családi Lap. Li estis membro de la Societo Petőfi.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Az ember tragédiája, mint az egyén tragédiája (Bp., 1905);
  • Versek (Bp., 1906);
  • Útilevelek Erdélyországból (Losonc, 1906);
  • A szocializmus nevelési eszméi (Losonc, 1907);
  • Zátonyon (Novaj poempoj, Bp., 1910);
  • Töredelem (Pli novaj poemoj, Szeghalom, 1925);
  • A vámpír (romano, Pozsony, 1925);
  • Virrasztó (poemoj, Bp., 1941).

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Aladár Komlós: Új magyar líra (Bp., 1928);
  • Aladár Komlós: Elfelejtett arcok (Élet és Irod. 1963. 10. sz.).

Fonto[redakti | redakti fonton]