Boromeaj ringoj
La boromeaj ringoj estas specifa aranĝo de minimume tri (kliniĝeblaj, ne ebenaj) ringoj, pri kiuj validas: Se oni disigas, forigas unu ringon, ankaŭ la alia du liberiĝas (aŭ ĉiuj aliaj okaze de pli ol tri ringoj). Tio estas, la ringoj estas pare neligitaj.
La nomo venas el la itala familio Borromeo, kiuj enkondukis la ringojn en la familian blazonon kaj portis kiel butonon sur siaj uniformoj.
En la rom-katolika eklezio, ĝi estas simbolo de eklezia komunumo kaj ties triunuo: Ili estas kunteneblaj, se ili ĉiuj estas unuecaj. La forlaso de membro disfaligas la komunumon.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Valknuto, tri trianguloj en formo de la boromeaj ringoj, ekzistanta jam en la mezepoko
- Trikvetro, konsistanta el tri rondarkoj en formo de la boromeaj ringoj, ekzistanta jam en la mezepoko
- Molekulaj boromeaj ringoj, sintezintaj ekde 2004