Censo de Argentino

El Vikipedio, la libera enciklopedio

La ŝtata ento respondeca pri la realigo ekde 1869 de la nomitaj Censos Nacionales de Población, Hogares y Viviendas en la República Argentina (Naciaj Censoj de Loĝantaro, Hejmoj kaj Loĝejoj) estas la INDEC (akronimo de Instituto Nacional de Estadística y Censos), kiu estas organismo publika kiu havigas la teknikan estrecon de ĉiuj oficialaj statistikoj de Argentino. Tamen la unua popolnombrado estis realigita en 1869, dum la prezidenteco de Domingo Faustino Sarmiento.

La internaciaj interkonsentoj, la Argentina Konstitucio, kaj la valida leĝaro proklamas, ke la censoj realiĝu ĉiu 10an jaron. Tio okazas ekde la censo de 1960, escepte de la censoj de 1990 kaj 2000, kiuj pro buĝetaj tialoj estis prokastitaj unu jaron.

La tradicio en Argentino konsistas je censo de la personoj ĉeestaj en la loĝejo, en la momento de la censo, inklude tiujn kiuj kutime ne loĝas en tiu hejmo, sed "tranoktis" tie.

Historia evoluo de la totala argentina loĝantaro[redakti | redakti fonton]

Jaro Loĝantaro je 30a de junio Jara averaĝa kreskindico (intercensa)
1869 1.877.490 -
1895 4.044.911 -
1914 7.903.662 36,1‰
1947 15.893.811 20,4‰
1960 20.013.793 17,9‰
1970 23.364.431 15,6‰
1980 27.947.446 18,0‰
1991 32.615.528 14,7‰
2001 36.260.130 12,5‰
2010 40.091.359 10,6‰

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]