Dekstrometorfano

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Strukturo de dekstrometorfano

Dekstrometorfano (aŭ enantiomero de levometorfano) estas opieca analgeziko uzata kiel kontraŭtusilo. Ĝi ankaŭ estas uzata ekster kuracaj celoj kiel disocia drogo.

Historio[redakti | redakti fonton]

Dekstrometorfano unue uziĝas kiel kontraŭtusa medikamento en 1958 en Usono kaj poste en la resto de la mondo. Ĝi tiam estis bona kromsolvo kontraŭ tusado kontraŭ kodeino, kiu estas opiido dependiga kaj anesteza. Origine produktata en pastela formo, dekstrometorfano tamen estas deprenita de libera komerco pro sia kromuzado kiel drogo. Oni tiam havis ideon disponigi ĝin nur kiel siropo, kun espero malkuraĝigo drogan uzon de ĝi (sed piloloj kaj pasteloj de ĝi reproduktiĝis en la 1990-aj jaroj).

La medikamento nun estas libere disponebla senpreskribe en multaj landoj (krom Danio, i.a.) kiel medikamento kontraŭ tuso.

Ĝia uzo kiel drogo estas ĝenerale nemulte disvastigata.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]