Ejnŝtejna notacio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

La ejnŝtejna notacio estas matematika notacio, kiu implicite indikas sumojn per ripetitaj indicoj. Ĝi estas ofte uzata en teoria fiziko kaj en diferenciala geometrio.

Difino[redakti | redakti fonton]

Laŭ la ejnŝtejna notacio, se paro de malsupra indico kaj supra indico de la sama nomo kunekzistas en la sama termo, do ekzistas implicita sumo super la ĉiuj eblaj valoroj de la indico.

Ekzemploj[redakti | redakti fonton]

Ekzemple, supozu ke la indico estas unu el la ĉi-subaj:

.

Do, la notacio

signifas la ĉi-suban sumon:

.

Simile, pri indicoj ,

signifas

.

Historio[redakti | redakti fonton]

La ejnŝtejnan notacion inventis la german-Usona fizikisto Albert Einstein (Esperante Alberto Ejnŝtejno[1]) en 1916.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]