Kratono

Kratono estas vasta, rigida kaj stabila parto de la terkrusto, kontraste kun ties montariĝantaj partoj.

Priskribo

Kratonoj, supervivinte la kontinentaj movciklojn, troviĝas ĝenerale en la internoj de tektonaj platoj. Kratono konsistas el antikvaj, kristalplenaj petroj, ofte kovritaj de pli junaj petroj. Kratonoj estas tre dikaj; iliaj profundoj povas esti centoj da kilometroj sub la Tera surfaco.

Historio

La koncepton de la kratono proponis la aŭstra geologo Leopold Kober en 1921. La origina termino proponita de Kober estis Kratogen, el κράτος “forto” kaj γενεᾱ́ “kreiĝo”; poste, la germana geologo Hans Stille mallongigis ĝin al Kraton.

Ekzemploj

• Gujana Ŝildo

• 
  Kratono Kaapvaal en Suda Afriko
• 
  Kratonoj de Suda Afriko
• 
  Kratonoj de Okcidenta Afrko
• 
  Kratono Gawler en Aŭstralio
• 
  Kratonoj Mawson kaj Crohn en Antarktio

Eksteraj ligiloj

• Wellings, Simon. Cratons – old and strong (angle) (2012-12).