Kratono
Kratono estas vasta, rigida kaj stabila parto de la terkrusto, kontraste kun ties montariĝantaj partoj.
Priskribo[redakti | redakti fonton]
Kratonoj, supervivinte la kontinentaj movciklojn, troviĝas ĝenerale en la internoj de tektonaj platoj. Kratono konsistas el antikvaj, kristalplenaj petroj, ofte kovritaj de pli junaj petroj. Kratonoj estas tre dikaj; iliaj profundoj povas esti centoj da kilometroj sub la Tera surfaco.
Historio[redakti | redakti fonton]
La koncepton de la kratono proponis la aŭstra geologo Leopold Kober en 1921. La origina termino proponita de Kober estis Kratogen, el κράτος “forto” kaj γενεᾱ́ “kreiĝo”; poste, la germana geologo Hans Stille mallongigis ĝin al Kraton.
Ekzemploj[redakti | redakti fonton]
Kratono Kaapvaal en Suda Afriko
Kratonoj de Suda Afriko
Kratonoj de Okcidenta Afrko
Kratonoj de Eŭropo
Kratono Gawler en Aŭstralio
Kratonoj Mawson kaj Crohn en Antarktio
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Wellings, Simon. Cratons – old and strong (angle) (2012-12).