La dormanta Venuso
La dormanta Venuso, ankaŭ konata kiel la Dresdena Venuso, estas pentraĵo tradicie atribuita al la itala renesanca pentristo Giorgione, kvankam estas kutime pensite, ke Ticiano ĝin kompletigis post la morto de Giorgione en 1510. La pejzaĝo kaj ĉielo estas ĝenerale akceptitaj ĉefe de li. En la 21-a jarcento, multe da sciencaj opinioj plu moviĝis, por vidi la nudan figuron de Venuso kiel ankaŭ pentritan de Ticiano, lasante la kontribuon de Giorgione necerta.[1] Ĝi estas en la Gemäldegalerie, Dresdeno.
La pentraĵo, unu el la lastaj verkoj de Giorgione (se ĝi estus tiel), portretas nudan virinon kies profilo ŝajnas eĥigi la ondajn konturojn de la montetoj en la fono. Ĝi estas la unua konata kuŝanta nudaĵo en okcidenta pentraĵo, kaj kune kun La kamparana koncerto (Luvro), alia pentraĵo pridisputata inter Ticiano kaj Giorgione,[2] ĝi establis "la ĝenron de erotika mitologia paŝtisto", kun inaj nuduloj en pejzaĝo, en tiu kazo akompanata de vestitaj maskloj. Ununura nuda virino en iu ajn pozicio estis nekutima temo por granda pentraĵo ĉe tiu dato, kvankam ĝi iĝus populara dum jarcentoj poste, kiam "la kuŝanta ina nudulo iĝis karakteriza trajto de Venecia pentrarto".[3]
Origine sidis figuro de Kupido apud la piedoj de Venuso, kiu estis tro-pentrita en la 19-a jarcento. Dum la pentrado, la pejzaĝo ankaŭ ŝanĝiĝis ĉe ambaŭ flankoj, same kiel la koloro de la tolaĵo, kaj la kapo de Venuso estis origine vidata profile, kio faris ĝin tre simila al la pli posta Venuso de Pardo de Ticiano.[4]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Joannides, 180-181; Hale, 96-97; Loh, 18-19
- ↑ Hale, 97-98
- ↑ Bull, 62; Sandro Botticelli' Naskiĝo de Venuso estis grava pentraĵo kun nudeco.
- ↑ Joannides, 181